aylardan ağustos, günlerden cuma..*
- canım büşra'm benim. namusum, davam, helalim!
+ yavaş! daha helalin olmadım mücahit. hem senin alnına ne oldu bakayım, hiç söylemedin?
- ben ee.. söyleyemem büşra.
+ yaa söyle işte, merak ediyoroaam.
- ehh, madem ısrar ettin, tamam. ama bunu anlattığımdan kimseye bahsetmeyeceksin.
+ tamam.
- ben o gemideydim büşra. 7 israil askerini yere serdim. bir tane komutanları vardı, onu da demir değneklen zopaladım evelallah.
+ maşallah!
- kalktım, daha aranıyorum başka yok mu diye! bulsam indireceğim inşallah. baktım hala iniyolar ipten. bir anda ipe tırmandım, kapıları örttüler. ben de kafayla ön camı kırdım.
+ hiiii..!
- evet, o anda kafamdan bir kova* kan boşanmış ama ben farkında değilim!
+ ayy..
- neyse işte, bu yara izi oradan kaldı.
+ yiğidim, civanım, evimin aktivisti, ocağımın direnişçisi!
- yok canım. kim olsa aynını yapardı. öhehe..
not: eleman yolda yürürken duran bir kamyonun yan aynasına öküz gibi kafasını çarpmıştır. *er kişinin her şeyden, kendini güçlü gösterecek bir şey çıkartmasının bir örneğidir.
