güzel çocukluk anılarımızdandır. genelde sakızların içinden çıkardı. öndeki jelatini söküp kolumuza yapıştırırdık. etraftaki teyzeler aman evladım kanser yapıyor onlar çıkart çıkart diye beynimizin etini yerdi. birden akıllara gelendir ayrıca.
onu yapıştırmak için nereler yalandı bir bilinse. önce yapıştır sonra ıslat modelleri vardı onların. sokak köpeği gibi dil dışarıda. dur hacı burası ıslanmamış galiba şeklinde konuşmalara sebep olmuştur.
