Kremasyon da denen - creamation - ölen kişinin cesedinin yaklaşık olarak 900 - 1200 derece sıcaklıkta en az 70 dakika yakılması olayı.
ilk kremasyon uygulaması prehistorik döneme kadar uzanmaktadır. Atalarımız alev ve ısının tüm nimetlerinden faydalanmaya çalışmışlardı. Bronz çağı ile birlikte Grek yarımadası ve Anadolu da cesedin yakılarak ruhun göğe yükselmesi amaçlanıyordu. Bundaki amaç ruhun özgür olması idi. Roma imparatorluğu dönemimde kremasyon uygulaması yapılmakta ve küller de urno denen kaplarda saklanmaktaydı.
Orta Avrupa da MS.400 lerde Hıristiyanlığın yaygınlaşmasıyla kremasyon yerine toprağa gömülme uygulamalarına geri dönüldü. Batı kültüründe tekrar kremasyon uygulamasına 1800 lerde dönüldü. 1896 yılında Floransa şehrinde yapılan Uluslararası Tıp Konferansı nda kremasyon uygulaması, halk sağlığı ve toprakların yaşam için korunması önerisi kabul gördü ve bu karar Avrupa, Amerika ve Avustralya da hızla yayıldı.
1873 yılında Prof. Bruno Brunetti tarafından geliştirilen kremasyon fırını Viyana daki sergide görücüye çıktı. Kraliçe Viktorya nın Operatör Hekimi Sir Henry Thompson tarafından ilk kremasyon cemiyeti halk sağlığı amaçlanarak kuruldu. 1878 de Avrupa nın ilk teknolojik krematoryumları Woking, ingiltere de ve Gotha, Almanya da faaliyete geçti.
