Balkonum da ayı yavrusu beslememdir. Cok kucuk bir yerde okuyorum cevresi daglarla kaplı ve orman. Bir hafta önce arkadasımla eve giderken marketin önün de siyah köpem yavrusu bulduk. Arkadasim sen bunu al ben yarin senden alirim dedi. Hayvani aldim. Nasil pis kokuyor nasil yabani bir koku size anlatamam. Hayvan balkonda balkona cikamiyorum bile. Yemek verdim. Hic havlamiyor bir hayvandan hic mi ses cikmaz. Kaldi ki kucuk kopekler inanilmaz derece de havlarlar. Hayvandan sadece gegiriyormus gibi bir ses cikiyor. Dedim ki bu hayvan hasta ölür. Ertesi gun arkadasima goturduk yikadik. Hayvan hala havlamiyor. Ustunde ki koku yok arkadas gitmek bilmiyor. Hayvan gece sandalyeye sıkışmış ev sahibi kurtarmış. Ertesi gün arkadasin arkadaslari gelmis. Okudugum yerin yerlileri. Olum bu ayi yavrusu demisler. Sonra arkadas bunu salmıs hayvan iki ayak üstünde hoplamis ziplamis. internetten baktik harbi ayi yavrusuymus. simdi heryerde hayvani ariyoruz.
Bir gece kaybolmuş kedimin sokaktan gelen sesini duydum. Üç gün boyunca aradığım ve bulamadığım kedim tıslıyordu, tasmasındaki çıngırak çın çın kulağımı okşuyordu. Pencereden yarı vücudumu çıkarıp
- kulakkk diye seslendim.
Acı dolu bir buradayım anne kurtar beni miyavlaması geldi.
Ses arka bahçeden geliyordu ki sırf oraya bakıyor diye odamı değiştirmiş insanım, feci tırsıyorum oradan, saat 12'yi geçmiş, etraf çok pis karanlık.
Aldım telefonumu çıktım sözlük. O arka bahçeye bildiğim iki duayı okuyarak girdim, telefonumun ışığı bi bok aydınlatmıyordu, etrafım canavar doluydu, emindim bundan. Hırsızlar hep bana bakıyordu. Sapıklar her yerdeydi. Oramı buramı biri tutacaktı. Cinler çarpacaktı beni. Her şey başıma gelecekti.. Tüm bu düşüncelere rağmen Kedime kulak diye yine seslendim. çıngırak sesi bana doğru geldi, tam kedimi gördüm, kucaklayacaktım, kaçtı şerefsiz.
Oradan nasıl çıktım eve nasıl geldim hiç bilemiyorum. Yaptığım en büyük çılgınlık buydu. Gece korkudan çişe gidemeyen insanım ben. Bu yüzden bu hep aşırı geldi bana. Evet.
saat 7 30 sanılıp 6 30 da evden çıkılır. tramvaya kadar gelindiğinde farkedilir 1 saat erken çıkıldığı. eve dönmeye üşenilip tramvaya binilir ve saat 8 e kurulur. en arka koltukta bir güzel uyunur. saat çaldığında tramvay akşemsettin'dedir. çapa da inilir ve işe gidilir. akılda kalan tek soru "kaç kere git gel yaptım acaba" dır.
körkütük sarhoş iken maçka parkında toplanan kalabalık bjk taraftarlarına güzelce sövmek ve olayın akabinde 100 metreyi 7 saniyede koşabildiğimi öğrenmek.
