başıma gelmişliği vardır. değişik bir an. yapılan espiriyi anlamadığı halde gülen insan kendini kolay belli ediyor ama. gülüşünden anlaşılıyor. üstlerine çok gitmemek gerekir çünkü biliyorum öyle acımasızları. olayı anlamadığını anlayıp konuyu deşenlere kıl oluyorum.
bir grup icinde ise bu kisi ve karsısındakilerden biri daha anlamadan gülüyorsa birbirlerine bakarak gözleriyle "ne dedi lan bu" veya "espiri miydi bu simdi" anlamını tasıyan bakısmalar yasanır ama hala disler ortalıgı parıl parıl aydınlatmaktadır.
kendini gülmek durumuna getiren ve sadece gülmek için orada bulunan kişi yani espirinin önemi yoktur,bu kişiler anlamsız gülme yapmak için elinden geleni yapan insanlardır.
ortam yapmaya çalışan insanlar kategorisine girer. lüzumsuzun önde giden temsilcilerindendir. bazen masumca durumu kurtarmak gerektiğinde kullanılsa da, çoğu insan bu yönde kullanmamaktadır.
çözüm: arkadaşta anlama potansiyeli varsa anlatın, hatta bu durumu da çıtlatın ki arkadaşı kaybetmeyin. o potansiyeli görmüyorsanız arkadaşı ortamdan ayrılmaya ikna edin. ikna olmuyorsa etkisiz hale getirin.
diğer insanlar gülüyor bende güleyim diyen insandır. gülmek hayati bi karar, uzun planlanıp öyle uygulanması gereken bi eylem olmadığından anın gazına gelip gülmüş insandır. nitekim gülmek bulaşıcıdır, hastalık ya da ayıp değildir. anlaşılmayan espri yapmak sonra da bu salak da anlamıyo lan diyip ezmek kadar acınası bi davranış hiç değildir..
edit:başlık başıma kalmış..evlatlık edindim..böğrüme bastım..
