evi 14 yaşında terk etmemdi, halen daha eve gitmem uzaktan kırgınlıkları giderdim tabi ama asla geri dönmedim. bu öylesine büyük bir hareketti ki benim hayatım için devrim niteliğindeydi. gerek karakterim, gerek alışkanlıklarım, gerek algım bir anda değişti. bana dayatılan kadere bile kafa tuttum lan. bu yönde yaşamak zorundasın diyen, kafamın başında her siki direten otoriteye karşı hayır öyle yaşamak zorunda değilim dedim. halen daha gurur duyuyorum. düşmanlık değil bu, bir dik duruş, olanı olduğu gibi kabul etmeme, en zor duruma bile ona direnme.
