insan insana iyilik yaparsa altından kalkamaz. Ateist ve fasık bir halde yapılan yardımların bundan dolayı bir anlamı olmuyor.
insan dünya da yalnız ve kısa bir ömrü olan bir varlıktır. Yaşamın her devresinde olmazsa olmazı olan ihtiyaçları vardır.
bu ihtiyaçlarını zamanında karşılayamazsa mutsuz olur, keder yüklenir.
misalin, 5 yaşından beri bisiklet hayali kuran birinin 40 yaşında bisiklet alabilecek bir konuma gelmesinin faydası nedir?
ya da 20 yaşında evlenmesi gereken bir şahsın 50 yaşında evlenecek güce sahip olmasının...
işte insan bu şartlardan dolayı cimridir. Malını ve kârını kimseyle paylaşmak istemez. imansız ve fasık bir insanın yapmış olduğu iyilik karşılıklıdır.
bu karşılık bazen ego bazen unvan bazen de başka bir yardıma ulaşmak içindir. Şu dünya hayatında bir insanın diğer insana kendi mutluluğundan ve kazancından karşılıksız olarak vereceği çok az şey vardır diyebiliriz.
Lakin karşılığını sadece Allah tan bekleyerek iyilik edenler bu işin dışındadırlar. Onların iyilik ettiği kişiler kendilerine kötülükte etse başa kakma işi olmaz. Çünkü o iyiliğin karşılığını iyilik yaptığından, medyadan, diğer insanlardan değil sadece Allah tan beklediği için yapmıştır.
imansız insanların ise Allah ın istediği iyiliği yapabilmesi mümkün değildir.
bencil insanlardır. hayatlarında ilk kez iyilik yaptıklarından bunu çok büyük birşey olarak görürler, karşılığında hayat boyu kölesi olmanı beklerler. lakin bir noktadan sonra kafası koparılıp fruit ninja oynanası tiplerdir aslında.
Fakir baykurtun ortaokuldayken ders kitabında okuduğum ciğerci öyküsünü hatırlatan başlık.
Öykünün hülasası şöyledir: fakir bir adam ciğercinin önünde ciğerlere bakar. Bu da ciğerciye dokunur. Ve ona biraz ciğer verir. Ertesi gün ciğerci fakir adamla rastlaşır. Ona ciğeri beğenip beğenmediğini söyler. Adam utanarak, begendiğini belirtir.. Bu böyle bi kaç defa tekrarlar. Ciğercinin yaptığı iyiliği ikide bir başa kakması fakir adamı bıktırır. Fakir adam En son ciğercinin dükkanına gider ve derki: beyim kaç gündür işsiz olduğum için bende para mara yok. Şu üzerimdeki yamalı gömleği,kafamdaki kasketi al da verdiğin ciğere say der. Gömleği ve kasketi orda bırakır ve çıkar gider.
' keşke yapmasaydı ' dedirten tiplerdir. Bazen ailelerde bu tiplerin içine girebiliyor, özellikle maddi konularda. (bkz: dünyanın parasını verip dershaneye gönderiyoruz hala karnede zayıf var)
