düşünmeden bir kelime söylersin, herkesin hoşuna gider; gülerler. ama düşünerek herkesin güleceğini sanıp söyledikten sonra kimsenin gülmemesi olayıdır. genellikle "komikti la! dur tekrar anlatam" denir. ama benim tercihim "oooo, boş ver. - tekrar anlatmanın manası yok." gibi cümleleri söylemeyi tercih ediyorum. daha çekici gözüküyor insan.
yaşanabilecek en dumur olaydır. bir şey söylersin, gülümser ve tepki beklersin ama o tepki hiç gelmez. herkez alık alık yüzüne bakar bir de espriyi açıklama gereği duyarsınya insanın başına gelebilecek en kötü durumlardan
rezil ötesi durumdur, ardından espriyi açıklamaya çalışırken iyice sıçıp sıvamak, battıkça batmaktır. diğer taraftan da gülünesi bir olaydır. akıllara şu videoyu getirir:
bulunulan ortamın espri seviyesi üstünde espri yapılmaması gerektiğinin ispatıdır. bu durumda kendinizi üzmeyin efenim. kahvenizi iki elinizle tutup bir yudum alın, sonra arkanıza yaslanıp pis pis sırıtın.
topluluk içinde yaşanması istenen son olaylardandır bu. ilk 3'e rahat girer.
beklentiler de yüksekse, kalabalığı kırıp geçirmek hedefse; hüsran, hayal kırıklığı büyür, çığ gibi üzerine çöker kişinin. pişmiş kelle gibi sırıtan birey, ağzı açık, dili görünür vaziyette kendisine soru işaretleriyle ya da hiç konuyla ve söylenenlerle alakası olmayarak bakan toplulukla göz göze kalır. bu buluşmanın, göz göze, diz dizeliğin süresi bireyin rezil olma ve önündeki uzun hayatın berbat olma süresiye bire bir doğru orantılıdır.
özellikle sevgili hemcins*lerimden, hoşlandıkları kız masadayken yaptıkları bu lüzumsuz hareketten kaçınmalarını, her ihtimale karşı ortamda bir arkadaşı böyle durumlara karşı uyarıp "büyük sessizliği" bozmasını istemelerini tavsiye ederim.
unutmayınız.
topluluklarda belirli zeka seviyesinin üstüne hitap eden espriler yapmak son derece sakıncalıdır.
