derrida'nın ortaya attığı post-yapısal metin okuma biçimi. buna göre incelenmekte olan yazılı metni oluşturan temel yapılar ortaya konur ve bunlara dayanarak bir üst yapı, üst metin oluşturulur. metinin dayandığı yapıların birbiriyle olan ilişkilerindeki içkin ve aşkın çelişkiler ortaya konarak ilk metin kavramsal anlamda bozulur ve yeni metin oluşturulur.
yapısökümcülük'ten başka, yapıçözümcülük, yapıbozumculuk olarak da bilinen okuma biçimi özellikle eski felsefe metinleri için oluşturulmuş olsa da sonradan edebi ve dilbilimsel metinler için de kullanılmıştır.
