Çocukların gelişimi esnasında yapmaya yeltendikleri şeyleri engelleyen ve yapamayacaklarını söyleyen ebeveyndir. Çocuklarını kendi sınırları ile yetiştirmektedirler. Fakat çocuklar ebeveynlerin sınırlarını değil kendi sınırlarını test etmelidirler. Bu sebeple böyle ebeveynler çocuklara kendi risk algılamaları çerçevesinde bir dünya çizmeye çalışırlar ve çocuklar bunun dışına çıkmaya çalıştığında ona kızarlar gerekirse döver veya çatışırlar. çocuk ise çoğunlukla bir ezikliğin içine düştüğünün farkına varmaz, Varanlar ise duygusal zekası yüksek çocuklardır. Böylece bu döngü devam edip durur. avrupa ve amerika'da 18 yaşını doldurmuş çocukların evi terketmesi veya kendi başına yaşamaya başlaması elbette kolay iş bulabilmeleri sebebiyle de gerçekleşmektedir. Fakat ailelerin verdiği özgüven de oldukça önemli bir yer tutmuyor mu! Fatih'in istanbul'u fethettiği yaşta olan fatihin torunları neden böyle bir özgüven düşüklüğü içinde yaşıyor anlamaya çalışmak lazım.
