Peygamberimiz Muhammed Mustafa (s.a.v)'ya duyulan sevgi ve saygının dizelere yansıdığı şiirdir. incelenmesi gereklidir.
Fahrettin Paşa, Medine Müdafaası sırasında aç, biilaç askerlerine moral için bir şiir yarışması düzenler.
Bu yarışmadan Üsteğmen idris Sabih Beyin şiiri birinci çıkar ve üsteğmen şiirini okumaya başlar;
Nedense kimseler anlamaz eyvah,
O kadar saf olan dileğimizi,
Bir ümmi isen de Ya Rasulallah,
Ancak sen okursun yüreğimizi.
Ne kanlar akıttık hep senin için,
O ulu Kitabın hakkı içün aziz.
Gücümüz erişsin ve erişmesin,
Uğrunda her zaman dövüşeceğiz.
Yapamaz Ertuğrul evladı sensiz.
Can verir, cananı veremez Türkler.
Ebedi hadimül harameyniniz.
Ölsek de Ravzanı ruhumuz bekler.
Yapamaz Ertuğrul evladı sensiz.
Can verir, cananı veremez Türkler.
Ebedi hadimül harameyniniz.
Ölsek de Ravzanı ruhumuz bekler.
Ölsek de Ravzanı ruhumuz bekler.
ölsek de ravza'nı ruhumuz bekler.
dayanacak gücü kalmayan askerlere takat veren şiir, askerlerimizin o nurdan gözlerinden akan gözyaşı damlaları ile tarihe kazınır.
askerlerimiz her taraftan abluka altına alınmış, günlerce susuz, yiyecek çekirge dahi bulamamış, açlıktan nefesleri kokmuş -ki o nefese feda olsun ömrüm- kanının son damlasına kadar müdaafada bulunmuşken, sen nasıl olur da saygı duymaz, safsata ırkçılıklarınla inkar edersin bu ceddi.
