Yazın serinlemek için boxerın içine hortum soktum o şekilde bi süre bahçede dolandım.
Bi süre vajinam varmış gibi dolaştım.
Eleman soğuktan bi süre dışarı çıkmadı.
Klozete çorap atacakken kendimi durdurduğum çok olmuştur gençken.
Biraz yaş alınca ocağın altını açık bırakmaya başladım.
Geberip gidicem kendi kendime bir gün.
Oo uzayıp gidecek listeler için uygun bir başlık.Sayıyorum;
Durakta telefon unutmak.(otobüs bekliyoruz,sabahın erken saatinde ablamın ameliyatı var yalnızca ikimiziz, ona refakat edeceğim.otobüs gelene kadar çantamı düzelteyim diyerek banka oturup ne var ne yoksa boşaltıp bankta telefonumu bırakmıştım.)
Sınav teslimi vermek için gidilen okula, içinde sınav dokümanları olan usb belleği yanıma almadan gitmek.
Kuzenime kitap dolu bir çantayı götürecekken bir de elime tutuşturulan çöpü atmaya gidip tüm poşetleri çöpe atmak.
Çay demlemek için su kaynatırken çayı demliğe atıp üstüne çaydanlıktan sıcak su eklemek yerine bi anlık dalgınlıkla direk çaydanlığa atmak, durduk yere kaynar suyun da piç olması, sinirden ben beni sikem demek!
sen kalk, evden çıkarkan sitenin çöp konteynırına atacağın çöp poşetiyle otobüse bin.
balık istifi otobüste, eşşeek gibi elinde taşıya taşıya... ve bunun farkında olmadan...
ankara' lılar bilir, batıkent' ten, tunalı' ya kadar taşımıştım afedersin mal gibi.
nihayet anca aydım ve o çöp poşetini, işyerinin çöp konteynırına attım, yoksa benimle toplantıya girecekti haspam!
bakkalın kapısında büyük harflerle “büyük yumurta kolisi 10 tl yazıyor” . sigara alıp çıkıcam öyle bir hipnoz olmuşum ki içeri girip adama büyük yumurta kolisi 10 tl dedim.
Yıllar önce annem çizmelerini ayakkabılığa koymak yerine buzdolabına sıkıştırmaya çalışmıştı.Koyacak yer bulamayınca da tencerelerle kavgaya tutuşmuştu.Farkına vardıktan sonra çok gülmüştük hâlâ aklımıza geldikçe güleriz
kasiyer kadin heralde 3-4kez beyefendi diger kasaya gecin dedi.
o an evde nasil yokum ama kafamin icinde samanlar sagdan sola soldan saga savruluyor.
yanimdaki dayi kolumu durtmese heralde market kapanana kadar beklerdim.
isin kotusu bir sey de dusunmuyodum.
iki üç nöronum var o da tutukluk yapti aq.
çocuğa aşığım o zamanlar. o gün onun arkadaşları ve benim arkadaşlarım geldi hep beraber arabaya bineceğiz. 7 kişiyiz, herkes sığamayınca ben de dalgınlıkla heeeey merak etmeyin ben kucakta iyiyimdir hep kucakta giderim dedim. gerçekten de arabalarda hep ben kucakta giden tarafım. fakat bunu o anda düzgünce ifade edememiştim herkesin bakışı hala aklımda. bilirsiniz arkadaş çevremde hala bu olay konuşuluyor. bir türlü unutulmadı valla.
yemek pişirirken tencerenin içinde unutulmuş, 5000 (evet 5000) derece olan kaşığı "şimdi bu sıcaktır" diye düşünüp tutkaçla tutmak ve hemen akabinde yemeğin tadına bakmak için kaşığı yalamak. dudağım öyle bir yandı ki.
tam evden çıkacakken telefon çalar ve açarsın. arkadaşınla konuşmaya devam ederken de bir taraftan çantanı toparlamaya çalışır ve anahtar cüzdan gibi önemli eşyalarını evde unutmamaya çabalarsın. hepsini koyduktan sonra ise geriye tek önemli şey kalmıştır. evet telefon. bir taraftan cep telefonunda arkadaşınla konuşur diğer taraftan çantana koymak için çılgınlar gibi cep telefonunu ararsın.
evin tozunu alırken orta yerde hareketsiz, hipnotize olmuş gibi televizyona bakan ufak kuzenimin de tozunu almaya kalkışmam bunlara bir örnektir. bezi kafasında şöyle bir çevirirken ayıldım, çocuğun umrunda bile olmamıştı.
uzun süreli ciddi bir ilişkinin en güzel yerinde er kişi sevgilisi tarafından “ailem seninle tanışmak istiyor” denilerek ilk yemeğe davet edilir. kahramanımız, gülşen bubikoğlu’nu istemeye giden tarık akan kıvamında hazırlanır, en güzel elbiseler giyilir. güzel de bir kanyaklı pasta alınıp ebeveynlerin huzuruna çıkılır. ilk salaklık anı atlatılıp ortama ısınılır. yemekler güzeldir, muhabbet koyudur, baba da beşiktaşlıdır hatta. ilk yemek için mükemmeldir her şey. yemek biter anneye “elinize sağlık” içerikli birçok övgü dizilir. baba da “hadi ellerini yıka da bir tavla atalım, kızım arkadaşına banyonun yerini göster elini yıkasın” der bu sırada. bunun üzerine er kişi ortamın sıcaklığı ve samimiyetin verdiği salaklıkla şu cümleyi sarfeder:
- zahmet etmeyin efendim biliyorum.**
