çocukken yaptığımız inanılmaz zevkli bir iştir. uzun uğraşlar sonucu yapılan, sağına soluna havuç, zeytin gibi bilimum gıdaların tıkıldığı kardan adamı kartopu yağmuruna tutmaktır. kardan adamı yapmışsınızdır, işiniz kalmamıştır artık. çevresinde dolaşıp şaheserinizi izlemek de sıkıcı gelmeye başlar bir süre sonra. ve kartopları ile malamat edersiniz kardan adamı.
şimdi karlarda yuvarlandığım, deli gibi kartopu oynadığım, nayon poşetle bayır aşağı kaydığım bir günün akabinde çocukluk hatıralarımı hatırladığımı sanıyorsun değil mi? nerde aq kar yağmıyor ki adam gibi. hoplayıp zıplamak istiyorum karda heya. ama yağmıyor işte yağmıyor koduğumun şeyi.
