Burada olay tam bilinmeden iki taraftan hiçbiri suçlanamaz. Şöyle ki,
Bazen gerçekten hakkıyla fedakarlık yaparsın, karşı taraf nankörlük eder, bu tabiki onun karaktersizliği.
Ama bazen de sana fedakarlık yapan kişi onu öyle kötü bir üslupla yapar ki, yapmasaydı daha iyiydi dersin. Yani fedakarlık tamam ama, üslubunca yapılmalı. Başına kaka kaka değil.
Feda Edip kâr etmeyi bekleyene evrenden verilen bir ders.
Kimse için kendini feda etme diyor. Feda Edip onun öğrenmesi gereken derse mani olursan bedeli bu olur diyordu okuduğum kitapta. Şöyle bir düşündünce doğru galiba dedim. Çünkü her fedakarlığın sonu bu lafa geliyor.
Yapmasaydın.....Evet bence de yapmamalıydım, hayat deneyimine engel olduğum için özür dilerim.
yaptığı bütün iyiliklerin bir karşılığının olması gerektiğini düşünen insan zırlamasıdır.
insan ne zaman karşılıksız vermeyi, sevmeyi öğrenir, o zaman ağlamaktan vazgeçer, tam olarak insan olabildim diyebilir…
gün olur da adın yapmasaydın bana mı sordun yaparken dedirten şeydir.
iyiliği yaparken bunu düşünüyorsan iyilik yapmıyorsundur ya kendi egonu tatmin ediyorsundur ya bir çıkarın vardır. iyilik yaptığın kişiyle sonradan kanlı bıçaklı olman, ona yardım ederken onun yardıma muhtaç biri olduğu gerçeğini ve seninde bir ihtiyaç sahibine yardım ettiğin gerçeğini değiştirmez.
Haklı bir beyandır. Fedakarlık yapıldığında karşılık beklenmez, adı üstünde fedakarlık. Fakat gelipte "ben sana fedakarlık yaptım,sende böyle yap" deyilip, fedakarlık üzerinden karşı insana zorla bir şey yaptırmak fedakarlık değil, kurnazlıktır. Bu yüzden fedakarlıkta karşılık beklenirse tek cavap "yapmasaydın" denilmelidir.
hiç etik değildir ama öncesinde sizin, yaptığınız bu fedakarlığı karşınızdaki kişinin gözüne soktuğunuzu gösterir, demişsin "ben senin için şunu bunu yaptım" diye ki böyle bir cevap alıyorsun.
yapılan fedakarlıkta karşılık beklenmez, bu konudan bahsedilmez ve mümkünse farkettirmeden yapmak icap eder.
aksi takdirde yaptığınız şey fedakarlıktan ziyade bir alışveriş ilişkisinden öteye hiç gitmemiştir zaten.
