sözlükte avara avara gezerken birden görüp sevindiğim şey. cidden acayip mutlu oluyorum birileri yazdığım bişeyleri görüp yorum yaptığında, bişeyler sorduğunda. o yüzden birisine mesaj atarken düşünmeyin kardeşlerim. hatta birilerine rasgele mesajlar yollayın. konuşun. maksat muhabbet olsun.
hem heyecanlandıran hem de geren ışık. en azından benim için. yeni nesil olmanın verdiği alışamama duygusu ve acaba naptım yanlış diyerek tıklıyorum ama olsun güzel heyecanlar bunlar.
Milletin başlıklarında binlerce yorumlar.. ışığa yetişemiyorlar.. Biz yansın diye bekliyoruz.. Bizim niye hiç bidirimimiz yok. Bizim de bi iletimiz olsa bizde görsek o ışığı artık...
insanın içini kıpır kıpır eden olaydır. Önce acaba yanlışmı yaptım? sorusunu kendinize sormanıza neden olur sonra mesajı açtığınızda bayan bir yazarın sizinle tanışmak istediğini görünce rahatlarsınız.
yazınızın "bir başkasında" uyandırdığı hislerin habercisidir. sen bir duygu yoğunluğunu yazdın, belki yaşantından bir kesit sundun. hatta eşine, dostuna anlatamayacağın bir sırrını paylaştın. belki tamamen uydurdun. ne önemi var ki? kalbinin, aklının ürününü sunmuşsun orta yere. hem de sınırsız ikramlık, herkese yetecek kadar bolca. derken biri okuyor yazını, yüzünde bir gülümseme beliriyor, gözünde bir damla yaş bazen, kötü bir anısını canlanıyor ya da senin yüzünden. ve gelip seninle paylaşıyor tüm bunları. hiç tanımadığın birine elini uzatıyorsun, hiç tanımadığın biri elini uzatıyor sana. bundan güzel bir şey olabilir mi şu sözlükte?
uzun zamandır burdayım . yanıp sönüyorda ben mi körüm aceba ?diye bir kaç kez bakmama sebep oldu. yok la sadece ikaz edercesine sarı sarı yanıyor. ama sönmüyor yani.
