2006 geçmiş tarihli bir olay. dershaneye giderken aldığımız yol paralarını, oyun salonuna verdiğimiz için arkadaşımla beraber sürekli yürürdük. ellerimizde klasörler (heyy gidi heyy nerde eski nesil kalmadı be) muhabbetin belini kıra kıra giderdik. gittiğimiz yaklaşık 3 km yolun da 2 km kadarı anayol. bir gün muhabbetin derine indiği anlarda arkadaşım yolun dış kısmında kol kola girmişiz (eşcinsel değiliz kesinlikle. çünkü biliyorum rövaşataya kalkmaya hazır yazarlar var) yürüyoruz. derken bir anda sol kolum salladı ve bir boşluk hissettim. arkadaşım gözümün önünde benim sağ çaprazıma doğru yuvarlanmaya başladı. o anda kimse bilemez ne yapacağını ama beni gülme krizi tuttu. yerleri yumrukluyorum gülmekten.(tabi bu rahatlık durumun ciddi olmamasından kaynaklanıyor). şoför arabadan indi,arkadaşımın yanına gitti ve önemli bir şey olmadığını gördü. bir yandan da bana sayıyor.'' ulan nasıl arkadaşsın vb. şeklince cümleler''bu olayı yaşadıktan sonra 3 gün boyunca gülmekten kas yapmıştım. gözünüzün önünde bir canlandırın. paylaşmak istedim sözlük.
okul kapısında karşıya geçmek isterken ayağının üstünden; dikkatsiz bir bayanın kullandığı arabanın geçtiği arkadaşımı hatırlatır, güldürür. her olayın böyle trajikomik bitmemesi üzücüdür.
