DNA dizilerindeki evrimin ağırlıkla doğal seçilimden çok genetik sürüklenme ile olmasına dayanan kuram. motoo kimura tarafından 1968 senesinde geliştirilmiştir.
canlı genomlarındaki değişimlerin büyük kısmı seleksiyon açısından "nötral"dir. nötral mutasyonlar, bir organizmanın dış görünüşüne yansımayan, onun yaşamsal ve üremsel fonksiyonlarını etkilemeyen mutasyonlardır. diğer bir deyimle bunlar "sessiz" değişimlerdir. DNA bazlarında öyle değişimler olur ki, bunlar yine aynı proteini kodlayabilir. bu tip değişimler canlıda gizli bir potansiyel çeşitlilik oluşturmaktadır ve öyle ortam şartları olabilir ki, bu potansiyel çeşitlilik o ortama uyumda canlıya avantaj sağlayabilecektir. kimura'nın kuramına göre nötral değişimlerin başlıca sebebi "genetik sürüklenme"dir.
genetik sürüklenme, bireylerin döl oluşturma etkinliğine bağlı olarak gen taşıma frekanslarındaki 'belirsizlik' olarak tanımlanır.
şöyledir ki;
A bireyi 10 çocuk yapar, B bireyi 5 çocuk yapar, C bireyi hiç çocuk yapmaz. C bireyi çok sağlıklı genler taşıyorsa, taşıdığı genler tek generasyonda ortadan kalkmıştır, yani genlerini ileriki generasyona aktaramamıştır. A bireyinin meydana getirdiği çocuk sayısı fazladır dolayısıyla onun dölü uzun ömürlü olabilecek ve böylece taşıdığı genlerin frekansı -birey sayısına bağlı olarak- artabilecektir.
sonuçta, organizmalar genomlarındaki nötral değişimleri döl meydana getirebilme kapasitelerine bağlı olarak korurlar.
nötral mutasyonla ilgili örnek , HIV virüsüne doğal olarak direnci olan insanlardır. bu insanlarda virüsün enfekte ettiği hücrelerin zarında bulunan ve virüsün bağlanmasını sağlayan CCR5 reseptörü mutasyon geçirmiştir. dolayısıyla virüs hücreye tutunamaz ve enfeksiyonu gerçekleştiremez. normalde bu değişim canlı için yararlı veya zararlı değildi -nötraldi- ancak, HIV bir hastalık olarak ortaya çıkınca, bu değişim bireylere avantaj sağlamış oldu. buna benzer olarak genomlarda çok sayıda nötral değişimler bulunur.
