bireyin bir kişiye sahip olmadığı bir yetiyi atayıp, onu o şekilde örnek almasıdır. mesela bir çocuk babasını, öyle olmadığı halde, çok başarılı olarak görüp onu bu şekliyle örnek alıyorsa, bu çocuğun sergilediği yansıtmalı özdeşimdir.
Melanie Klein'ın, benliğin veya içsel bir nesnenin şu veya bu kısımlarının, başkalarına bilinçsizce yansıtılması için kullandığı bir terim.
Yansıtılan şey benliğin veya nesnenin (kötü nesnenin) kabul edilemez, acı verici, tehlikeli kısmı olabilir. Bu, benliğin veya nesnenin (iyi nesnenin) değer verilen bir özelliği de olabilir. Ancak basit yansıtmadan farklı olarak burada kişi yansıtılan şeyi tamamen inkâr etmez. Kişi kendi duygularının, dürtülerinin farkındadır, ancak bunları başkalarına yönelik makul tepkilere bağlar. Sıklıkla, başkalarında, başlangıçta onlarda olduğuna inandığı duyguları kamçılar, bu da ilk tepkinin kimden geldiğini netleştirmeyi zorlaştırır.
