Yağmurda yürüyor. Hiç acelesi yok.
Islak parmaklıklar parlıyor. Gizli bir
kızıllıkla kararmış ağaçlar. Ağılın
bir köşesinde eski bir otobüs tekerleği.
Mavi ev alabildiğine daha mavi.
Hiçlik böyle aydınlanıyor demek. Taşlar
düşüyor.
Eller kapanıyor. Boş bir dosya
yüzerek yaklaşıyor nehirde. Ama senin adın
belki de dosyanın öbür yüzündedir.
eleştirmenlerce genellikle homeros'tan sonra gelmiş en büyük yunan ozanı kabul edilmekle beraber, nobel ödülünü vatandaşları elitis ve kavafis'e kaptırmış, özellikle "ve bir gün karşılaşacağız ayrı yönlerden gelip" ya da "ağzının ne kadar güzel olduğunu bilseydin, görmeyeyim diye gözlerimi öperdin" dizeleri ile sıkça andığım, özdemir ince'nin çok önemseyip şiirlerini çevirdiği, cevat çapan çevirileri de muhteşem olan, nazım hikmet'e şiir yazmış, özgürlükçü düşünceleri yüzünden ağır bedeller ödemiş dev yunan ozanı.
