ikisi de birbirinden beterdir. 1 dakika nefesinizi tutup görün nefes alamamanın nasıl bir şey olduğunu. ya da banyo yaparken sıcağı biraz fazla açtığınızda teninizin nasıl yandığını düşünün.
küçükken okuduğum bir hikayeyi hatırladığım kadarıyla anlatayım. bir kadın önüne çıkan akrebi korkuyla hiç düşünmeden cayır cayır yanan şöminenin içine atıyor. ve sonra kabuslar kabuslar,uyanıp her şeyin rüya olduğunu anlıyor,soğuk terler dökmüş bir şekilde böyle bir şeyi gerçekten yapmamış olduğuna şükrediyor ve ertesi gün imana gelmiş bir şekilde doğru yola yöneliyor.
yanarak ölmenin, sinir uçlarının yanmasından sonra acı çektirmediği gibi ispatlanmamış bir yargısı var. hoş ispatlanması da teknik olarak imkansız. boğularak ölmek çok daha büyük bir acıdır. allah ölümün bile hayırlısını versin.
boğulmak daha iyidir. yanarken sinirlerin yanana kadar bütün acıyı hisseder, pişen etinin kokusunu alırsın. üstelik aşırı yanmadan değil de karbonmonoksit zehirlenmesinden ölürsün.
