Bunun da bir nedeni var. Yaşanması gereken yaşanır ve bitmesi gerektiğinde biter. Bahtınıza yanmaktansa öğrendiklerinizle doğru zamanda doğru insanı yakalamaya çalışın.
zaman hatası kavramından sonra beni en iyi özetleyen söz öbeğidir.
evet benim içim dışım yanlış zamanlarla doludur.
doğru insana rastlarım. şimdi nerden biliyosun doğru olduğunu falan diyebilirsiniz. işte bakınca, konuşunca hatta bazen bir kelimesine bile dikkat edince anlıyorsunuz. yani en azından ben bunu hissediyorum. neyse. sonra bir bakmışım zamanlama yanlış. bir olmamışlık bir terslik var. hal böyle olunca karşıdaki insan ne kadar doğru olursa olsun bir anda yanlış zamanın etkisine giriyor. Bu bende hep bu biçim de. ne yaparsam yapayım hiç değişmiyor.
bir şekilde negatifliğe bürünüp geriye düşüyorum. ne acıdır durum böyle olunca kayıplarım da tükenmek bilmiyor.
her neyse zaman kırıklıklarından kurtulmam dileğiyle.
Daha yeni dank etmiştir. Yanlış insan denk gelmiştir. Olamaz mı? Herkes doğru da biz mi yanlışız?
Ya ne olacaktı? Tek söz etmeden çekip gidecek bi de doğru insan mı olacaktı sanki.
zamanla ayrı düşen, bağı kalmayanlarda pek fazla oluyor bu tepki. "boşa harcadım onca zamanı. gitti gençliğim, ah gitti en verimli zamanlarım" derler de, derler. lan oğlum, lan kızım. şşştttt sana diyorum, ne bakıyon televizyona. daha, henüz yanı yanıbaşındayken, diz dize, dip dibe iken, ımfss ımfss diye koklaşırken iyiydi de, yanında olmadığı, bırakıp gittiğinde mi "ahh yanlış insan. ah boşa geçen zaman" oluyor. Nedir bu ikiyüzlülük, Birde bunların orospuydu zaten..pezevengin tekiydi minvalinda konuşanları mevcut ki bunlar, Katî suretle muhabbetin kesilmesi gereken ucuz insanlardır.
--spoiler--
Bende bi kalp var Onu en ucuz romanlarda harcadım
Bende bi aşk var Onu hep yanlış kalplere bıraktım
Senin gökyüzünde benim yerim yoktu
Kuru dallarında kanatlarım kırılıp koptu
Senin toprağında benim evim yoktu
Kader aynı sondu yazdığı son hikaye buydu
--spoiler-- *
