evden çıkarsınız, alışkanlık hemen kafanızı kaldırıp yukarıya bakarsınız, anneniz, çocuğunuz ya da sevdiğiniz bakıyordur, o na kocaman bir gülücükle el sallarsınız. o sırada üst kata yeni taşınan komşunuzla göz göze gelirsiniz. bir anda elinizi kolunuzu nereye koyacağınızı şaşırır, salak duruma düştüğünüzü düşünerek, söylene söylene uzaklaşırsınız.
Fena bir durumdur ama daha beteri de vardır. Yanlış kişiye el sallarsınız bilmeden, o da size el sallar, size doğru ilerleyip arkanızdaki kişiyle kucaklaşır. Benzeyen kişi eğer eski sevgilinize benziyor ise "ben böyle işin... " dersiniz ama işin içinden çıkamazsınız. O şoku atlatmak dakikalar sürecektir.
(bkz: bunu ben yaşadım)
(bkz: Canan Tan tipi romancılık)
yanlış kişiye göz kırpmaktan daha hallice bi durumdur.bunu daha kötü hale sokabilecek bir hareket de yerin 100 bin fersah altındaki taksim metrosunda telefonla aranmış numarasına yatıp konuşarak hızlıca uzaklaşmak.
yanlış arabaya eğilip el sallamakdan iyidir. Ayrıca dün yaşadığım rezil olaydır. Arabanın içindekinin eski sevgili olduğu görüldüğünde tüymeye yer aranır.
yanlış kişiye el sallandıktan sonra, eğer karşındaki de sana el sallıyorsa, "yok abi ben size değil, biraz ilerideki arkadaşıma el sallamıştım" denilerek paçayı kurtarabilirsin.
