Yaptığının dogru olur olmadığını kestirebilirsin ancak kişinin dogru ya da yanlis kisi oldugunu ne yazik ki belli bir süre sonra idrak edersin. Sonuç olarak yanlis kisi icin yapılan dogru, kişinin kendisi icin yapılan doğrudur. Sen dogru olanı yapmışsın, yanlis kisi olmayı o seçmiştir.
iyi de bir çelişki yok mudur ortada? Yanlış insan için yapılan her şey doğru da olsa, sonuç hüzünle dolu olmayacak mıdır? Bundan mütevellit, yanlış insan için yapılan doğrular aslında hayatta en yanlış bilinen şeyden bile daha yanlıştır.
'yanlış insan' kavramı, yaşanan zaman içinde ele alınırsa, yanlış bir kavramdır. çünkü o insanın yanlış olduğunu baştan bilemezsin. bazen hissetmek de yetmeyebilir ayrıca, emin olamazsın zira. baştan biliyorsan da bile bile lades demişsindir zaten, bu kez de şikayet etmeye hakkın olmaz, ondan bir farkın kalmaz. başa dönersek şöyle diyebiliriz. gelecekten geçmişi değerlendiremezsin.
yanlış insanı beklemek olabilir mesela. hiç olmayacağını bile bile mantığını susturup bütün repliklerini kalbe söyletmek gibi, finali belli filmin sonunu izlemeden sonunu kendin tasarlamak gibi, yanmak gibi, kavrulmak gibi, ölmek gibi, sönmek gibi...
yaparken yanlış insan için yaptığınızı fark etmediğiniz doğrulardır. sabretmek benim için bunlardan biri, şimdi diyorum ki bunca zaman nasıl tahammül ettim, inanın bilmiyorum. sabrın sonu selamettir diye kendimi teselli ettim zannımca.
çelişkidir. insan yanlışsa yaptıkların da yanlıştır hatalıdır. çoğu zaman pişmanlığa sebep olur ve neye uğradığını şaşırırsın düşünürsün üstünde doğru mu değil mi ya da en azından güzel mi diye. hiçbirine hayır diyemezsin tam olarak. koskoca bir belirsizliktir...
