beyne aşırı kan pompalanmasına sebebiyet veren acı bir olaydır.
markette, minibüs sırasında, pasaport kuyruğunda vb. yerlerde sıklıkça başa gelebilen, çöldeki kutup ayısından köşe bucak kaçan bahtsız bedevilerin eylemidir.
olay şöyle gelişmektedir.
zaman: iş çıkışı.
mekan: minibüs duraklari
malzemeler: iki adet yanyana duran minibüs, bu minibüslerden birinin yanında boylu boyunca uzayan insan kuyruğu ve bir adet bomboş minibüs sırası.
mesai saati dolduğunda, evlerine, toplu taşıma araçları ile gidecek zat-ı muhteremler için bu araçlarda oturacak yer bulabilme telaşı baş gösterir.
bu yüzden pılı pırtısını toplar toplamaz koşuşturur minibüs durağına. sıranın hali içler acısıdır her zamanki gibi ve upuzun saatler vardır önünde kıçını koyabilecek bir minder köşesi bulabilmek için. Bu sırada gözüne sağ taraftaki aynı hattın minibüsü, ve önünde yola çıkacakmış izlenimi veren şoför takılır kahramanımızın. **
lan!, hadi oğlum!, yok ya!, olamaz!, valla inanmam! bocalamasından sonra şeytan kahramanımızın aklına çoktan girmiş, ve yavaş yavaş ilerleyen sırasından çıkıp o minibüsün yanında almıştır soluğu.
minibüs şoförünün "yok gardaşım, ben boş gidiyom" sözünü daha duymadan bu garibimizin arkasında aynı umutla kuyruk olmuş insanların ve bu sorumluluğu tek başına taşımak zorunda kalan masum gencimizin dramıdır aslında bu başlığın konusu.
koyun sürüsü misali kuyruk uzamıştır elemanın arkasında. Çoğu kişide anlamıştır bunun boş bir hayal olduğunu ama artık çok geçtir ve bir başka umutla, "lan, ya olursa" mantığıyla beklemektedir.
Bizim eleman anlamıştır olayı ve şoförün "yok gardaşım" lafıyla başlamıştır kan pompalanmaya beyne.
sıradan çıkarsa kesin biri laf sokacak, çıkmazsa eve geç kalacak. Anlayacağınız sıçtığınızın resmidir.
