ilk bakışta, hiçbir işlevselliği yokmuşçasına, aşağı bir mizah öğesi gibi duran durum. düşünsenize, birisini arıyorsunuz. yanlış numara çıkıyor. tam siz, "özür dilerim, iyi günler/iyi akşamlar" dediğiniz anda, karşı taraftaki ses sizi tek bir cümleyle ruhunuzdan çiviliyor:
bu cümleyi söyleyenin cinsiyeti ne olursa olsun, yaşı, kişiliği, cinsel performansı... o anda hiçbir özelliği arayan kişinin umrunda olmaz. sadece, bu cümlenin çıplaklığı ile üryanlıktan korkarız. bir çoğumuz kapatırız telefonu. hatta, kapatmakla kalmayıp, uzağa fırlatırız. peki ya bir çoğumuz?
anlamaya çalışırız. dinlemeye. hak vermeye. en azından o karşıdakinin yerine koymaya çalışırız kendimizi. o anlattıkça açılır. açıldıkça anlatır. ve, aslında biribirimize ne kadar benzediğimizi aNLARIZ. korkularımızın yerini gülümseyişler alır. tedirginliğimizin yerini tebessümler...
nihayetinde, karşıdakini, karşıda bırakmak dokunur ruhumuza. çünkü; biliriz. hayatta, en aşağı bir kez, biz de o karşıdaki olmuşuzdur!
belki de sizi test etmek isteyenbirilerinin oyunudur, belli mi olur? ah eski sevgililer, bıkmadınız bir türlü şu sizin için de "eski" olan sevgililerinizden.. adamı psikopat yaparsınız, o olur.
-abi dur kapatma çok yalnızım, sevgilimden ayrıldım, tekrar başlamak istemiyor.
+şükrü bırak bu ayakları!!! ben aslı.
-haa aslı sen misin? pardon bende yalnış bi numara aradığımı sanmıştım.
-(tüh mına goyim yemedi yine).
- dur kapatma çok yalnızım.
+ yok abi ne kapatması benimde sana söyliyeceklerim vardı zaten.
- söyle tebi dinliyorum. biliyosun ben yanlız biriyim.
+ hah işte bende borçluyum kanka bana bir 1000 ytl cik çıkarsana. kredi kartımı ödemem lazım. hesap numaram da şu: 0336 2728...
- ( hay kafamı mikiiim rahat battı mına goyim) kardeeeeş benim şimdi biraz işim var. döncem ben sana oldumu? dıııııııııııt.
+ aloooo kanka bekliyorum bak tamam mı?
