"türkiye'nin değerlerin yozlaşması ve kötüye kullanımının sonucu" şeklinde bir tanım yaptıktan sonra konuya hafifçe dalmak istiyorum.
senin, benim ve bir başkalarınında yaşamını sürdüğü ve 84 yıllık bir mazisi olan bu ülkenin 84 yılda geçirdiği evrimleri, olayları dünya üzerinde hemen hemen hiç bir ülke yaşamamıştır.
yaşıtları kaç olursa olsun bu ülkenin insanlarının hayatlarında yaşadığı mutlaka bir ideoloji kavgası olmuştur, olmayada devam etmektedir.
bu ülkedeki yaşayan türklerin, kürtlerin, çerkezlerin, ve diğer etnik kökene sahip tüm insanların aile bağlarında mutlaka ve kesinlikle bir vatan mücadelesinde yaşamını yitirmiş şehitler vardır.
işte biz bunları unuttuk.bu ülkedeki ilk ayrımlar, basit yön kavramlarıyla başladı ve bir ok gibi yayılmaya başladı.ilk başta sol, sağ, güney, kuzey olarak bilinçli bir ayrılma, aykırılık ve farklılık yaratılmaya başlandı ve bunda başarılı olundu.artık türkiye'de yaşayan her insan bir yön unsuruyla kendini bağdaştırır oldu.
işte bu ayrışmalarda herkes her insanımızda bulunan bir değeri kendi malıymış ve sadece ona özel bir kavram gibi sahiplenmeye kalktı ve birileri herkesin sahiplendiği "milliyetçilik" kavramını kendisinin tekelinde olduğunu savundu.biz milliyetçiyiz diye yola çıkıp ardından mafya ve çetelere dönüşen bir guruhun malzemesi haline getirdi.biz, milliyetçilik kelimesinden tiksinir olduk.
bir başkaları her insanımızda bulunan halkı sevmek, ezilen halkın haklarını savunmayı ve kendilerince sosyalistlik kavramını kendi tekelindeymiş gibi sahiplendi.sonraları halk için mücadele ediyoruz deyip halkın belediye otobüslerini, halkın dükkanlarını bombaladılar biz sosyalist kelimesinden tiksinir olduk.
yine bir başkaları bu ülkedeki her insanda bulunan dini değerleri kendi tekelindeymiş ve sadece dini yaşayan asıl onlarmış gibi sahiplendi.sonraları bu ülkenin dini değerlerine hiç bir yabancı gücün yapamıyacağı zararları verdiler.biz, "yanlış anlaşılmamak" adına, dilimizin ucuna kadar gelen hayırlar dileyen cümleleri yutar olduk.allah razı olsun'u bile söylemekten çekinir hale geldik.kendi hür iradesiyle yüzyıllardır bu topraklarda başını örten insanları yobaz ve örümcek kafalı ilan ettik.
bitmek bilmedi bu ayrım ve illa diğerlerinden farklı olma kavramı şimdilerde dedelerimizin beraber mücadele ettiği kürtleri, birilerinin kürt milliyetçiliği yapması ve bunu teröre dökmesi sonucu tüm kürtlerden tiksinir hepsini potansiyel terörist olarak görmeye başladık.
bizler bize her gösterilen sanal kavramlara inanır olduk.birbirimizden tiksinir olduk."abi işte türk kafası" diyerek kendimizden, kendi halkımızla dalga geçer olduk.hepsinin salak olduğunu düşündük.ama hiç mücadele etmedik.en kolayı olanı seçtik hep hiç nedenleri sorgulamadık hep ne gösterildiyse inandık.
bugün, birliğimizden eser kalmadı.dünyada sinemada amerikanın her filmindeki kanırta kanırta içirilen amerikan milliyetçiliği göremiyor, her fransız filminde dayatılan fransız milliyetçiliğini göremiyor ve bizim türklerin en ufak milli değerleri ön plana çıkaran filmlerinde "ığğğ türk milliyetçiliği yapmış" der olduk.artık bizde kalan herhangi bir değer kalmadı.bitmişliği yaşıyoruz."ırmağının akışına ölürüm türkiyem" diyemiyoruz ülkücü ya da mhpli zannedilmemek için, "türkü" dinlemiyoruz solcu veya pkklı zannedilmemek için, hele hele ilahi bir ezgi hiç dinleyemiyoruz yobaz ya da sofi zannedilmemek için.
bizi bitiren şey hep bu "yanlış anlaşılma" korkusu oldu.birilerinin bizi "x" zannetmemesi için hepimizde bulunan bir takım değerleri bastırır olduk.özgürce yaşamıyoruz hiç bir şeyi.her değerimizi sömürmüşler kullanmışlar ve fosasını bir kenara atmışlar.ve biz yinede nefes almaya çalışıyoruz...
