BUNCA YIL YAŞAMIŞSIN
HAYATTAN PAYINA DÜŞENi ALMIŞSIN,
DÖNEN BU ÇARKLARIN ARASINDAKi
GÖREViNi YERiNE GETiRMEYE ÇALIŞMIŞSIN.
MUTLAKA SEVMiŞSiN, SEViLMiŞSiN
DOSTLARIN, ARKADAŞLARIN VARDIR.
HATTA; SEViYORUM SANDIĞIN BiR SEVGiLiN VARDIR.
BELKi, BANKADA DÜNYAYI SATIN ALACAK KADAR
YÜKLÜ BiR HESABIN,
BELKi DE CEBiNDE SADECE NEFES ALACAK KADAR
YETERLi PARAN VARDIR.
AMA ZAMAN ZAMAN SORARSIN KENDiNE
"BÖYLE Mi OLMALIYDI?" DiYE;
ÖYLE ANLARIN OLUR Ki; NiÇiN YAŞADIĞINI BiLMEZSiN
HERŞEY ANLAMSIZ GELiR.
YÜKSEK DAĞLARA, TEPELERE ÇIKIP HAYKIRMAK iSTERSiN
BELKi, DUYURABiLiRSiN SESiNi BiRiLERiNE
NE ÇARE?
"DELi" DiYECEK EN YAKIN DOSTLARIN BiLE.
VE... NEDEN, NiÇiN,
NEREYE KAÇACAĞINI BiLMEDiĞiN iÇiN.
O DiYARLARI TERKEDEMEZSiN!
"ÇOK ŞÜKÜR YAŞIYORUM." DERSiN.
HAYATIN SANA SUNDUĞUNU KABUL EDERSiN.
LÂKiN BEYNiNiN EN KUYTU KÖŞELERiNDE
HEP BiR SORU iŞARETi OLMUŞTUR.
YÜREĞiNiN EN DERiN YERiNDE
HEP BiR ATEŞ YANMIŞTIR,
BiR YANIN HEP EKSiK KALMIŞTIR.
