öğrenci evinde yaşayan, sigarası olduğu halde çakmak ya da kibriti olmayan, piknik tüpü bile bitmiş, gecenin bir yarısı ağlamaklı halde dolaşan biricik öğrencilerdir.
evet ben de zevk alıyorum küçük çaplı yangınlardan. şu pazarda meyve konulan tahta sandıkları filan yakmayı çok seviyorum. elimde olsa ve sonucunda kaybım olmayacağını bilsem, herşeyimi yakarım. gerçekten, çıkarttıktan sonra bir de eserinizi oturup izlemesi varya, ayrı zevk veriyor.
hele bide o ateşe deodorant sıkmak var ya, ne kadar zevkli. bilemezsiniz.
var böyle insanlar. efendim bu yangın cıkartma olayı çocukluk macerası olarak zuhur ediyor ilk önce ancak sonraları gizli bir huy kazanıyor kişi ve içinde her zaman bir yangı cıkartma isteği ile doluyor.
tabi bazı kişiler bu isteği bastırabiliyor ancak kuru bir calı gördüklerinde ''lan ne yanar bu amk'' diye iç geçiriyorlar. gözümüzden kaçmıyor.
