akşam akşam tesadüfen gördüğüm bir haberin özetidir. haber şu:
sivas'ta yaşayan 16 ve 25 yaşlarındaki iki zihinsel ve bedensel özürlü kızın hayata tutunma çabası. ikisi de konuşamıyor, bir tanesi yatalak durumda diğeri ise yürüyebiliyor ve hatta resimler yapabiliyor. buraya kadar herşey normal. anormal olan babanın kameralar karşısında durumu şöyle değerlendirmesi:
"kızlarım konuşamasalar da gözleriyle her şeyi anlatabiliyor. tüm ihtiyaçlarını bakışlarıyla dile getirebiliyorlar. bir eksiğimiz yok çok şükür. ancak tek istekleri başbakanımızla tanışabilmek!"
ulan denyo demezler mi adama. gözünü tam olarak nasıl kırptı ki bu yavrucaklar sen orda ki bir göz hareketinden başbakanla tanışmak istediklerini anladın? bu ne sersemliktir ki kendi hayranlığını kızlarını alet ederek televizyonda bu şekilde dile getiriyorsun? onların başbakana değil, senin sevgine, şefkate ve eğitime ihtiyaçları var sadece...
haber, spikerin acıklı bir fon müziğiyle başbakana seslenmesiyle devam ediyordu ki kanalı değiştirmem de tam bu anlara rastladı.
