bir tehayyül boyutunda da olsa yapılması gerekendir kanımca.
hani yaş olsa 20 küsür , ergenliğe kadarki dönemi çıkar , tutuştur şimdiye değin zamanı...karbondioksitle beraber gör bak neler çıkacak ?...
hormonların kontrolünde , göz hapsinde , gönül kafeste ,akıl tutsak bir görüntü çıkar bakarsın karbondioksitle beraber...
öyle şeyler çıkar ki belki , öyle pişmanlıklar , öyle gereksiz ayrıntılar; acırsın yaktığı oksijene bu yangının...
boş sözler ,yarım bırakılmış hedefler , kağıtta kalmış sevdalar...
belki hiç olmamış birine yazılmış mektupların saman kağıdı kokusu gelir bu soba üstü yangınından...
belki pazarda annesinin alamadığı bir oyuncak için heba edilmiş gözyaşları gibidir o 10 küsür senelik yaşantın...kimseye bir faydası olmamış , metafizik alemde sınıfta kalmış , maddi anlamda "rahman sıfatı" sayesinde bütünlemelere kalmış bir manzara oluşur dumanlardan...
yakki soba üstünde şu son 10 küsür yılı ; belki gönlün acır ; belki yanar yüreğin ta en temiz köşesinden ; belki iki üç damla gözyaşı düşer hep dünya için ağlamış gözlerinden...
belki işte tam bu sefer hakkını verir ömrün , yaktığı oksijenin...
