theobald boehm'un yerlestirdigi muhendislik harikasi tuslar sayesinde uflemeli calgilar icinde en beceriklilerdendir. bundan oturu mu bilmem ama epey de nazlidir bakimi olsun, temizligi olsun, tasimasi olsun. bakima gitmesi ya da herhangi bir arizasi pahaliya mal oldugu icin gozunuz gibi bakmaniz gerekmektedir.
cin mali flutler asla onerilmez, tamirini bile cok zor yaptirirsiniz. adamlar ugrasmak istemiyor cunku o dandik seylerle. yeni basliyorsaniz becerip beceremeyeceginiz mechul oldugu icin cok pahaliya gitmeye gerek de yok. fox marka amerikan yapimidir baslangic icin de idealdir. bizzat kullaniyorum. agizlik kismi yere dustu, sekli bozuldu ama sagolsun hala kusmedi bana. sesler benim cikarabildigimce duzgun cikiyor.
yeni arkadaşım henüz birkaç haftadır birlikteyiz , sanrım mızıkamdan sonra en sevdiğim olacak , nitekim mızıkayı üflemekten dış ağrısı çekiyorsunuz bir zaman sonra , hoş bundada yanaklarım ağrıyor birde dik durmak için gerekli olan tüm yerler.. sonrası tabiki beirut parçası olacak benim için , mızıkada başardım yan flüt bekle beni ..
My heart will go on adlı şarkıyı dinlerken o mistik sesine hayran kalınan müzik enstrümanı. Dinledikçe insanın içine huzur doluyor. Eminim ki dinleyen bir çok kişide de aynı hissi veriyordur.
Yıllardır çalmayı isteyip fiyatının 1000-1500 tl arasında olduğunu duyduğumda çalmaktan vazgeçtiğim enstrümandır. En azından şimdilik. Zira öğrenci haliyle kolay değil. Biliyorum bi gün bende çalacağım ama sanırım o gün mesleğe başlayıp kendi paramı kazandığım günlerden biri.
üflemeli çalgıların büyüsü müdür bilinmez ama tüyleri diken diken eden enstrümandır. her türlü müzik tarzında dinlemeye değerdir. ee tabi maharet ister aynı zamanda, en çok sevilendir.
Yaklaşık 3 yıldır çaldığım ,jazzda da ,özgün müzikte de,klasik müzikte de ,halk müzikte de ayrı keyif veren, ruhumu dinlendiren müzik aleti.Başlangıçta üfleme tekniğidir 3 oktava çıkmadır,diyafram geliştirmedir zor gelse de sonrasında parçaları çaldıkça insana farklı duygular yükler.Diğer enstrumanlara göre biraz pahalı olduğu doğrudur.Yeni başlayanlar için 100TL'ye bile yan flüt varken kesinlike bu kadar ucuza kaçılmaması gerekir zira ses çıkarmanın zor olmasını geçtim çıkan sesin kalitesi de sizi mutsuz edebilir.Ne yazık ki Türkiye piyasasında halen yeni başlayanlar için doğru dürüst bir marka bulunmamaktadır.Yine de adriana marka gümüş kaplama bir flüt ilk etap için en uygun seçim olacaktır. Ama ben bu işe başlayınca peşini bırakmam hobi olarak buna devam ederim diyorsanız benim gibi iki iş yapmadan direkt yamaha alarak başlayın derim.Flüt çalmaya yeni başlayanlar veya bu aletin sesini sevenler için dinlemesini tavsiye ettiğim parçalar:
1-Serdar Barçın-Sobalarında kuru da meşe
2-Serdar Barçın-Telli Telli
1- Grup Yorum- Bir görüş kabininde(*****)
2-Grup Yorum- Büyü
3- Yeni Türkü-Başka türlü bir şey
4-Yeni Türkü-ÇEmber
5-Ezginin Günlüğü-Mutlu olmak varken
6-Ezginin Günlüğü-Ayrılış
7-Ahmet Kaya-Söyle
8-Volkan Konak-Mimoza Çiçeğim
8-Şebnem Ferah-Benim Adım Orman
9-Jethro Tull-Bouree
10-James Galway-My Heart Will Go On.
neredeyse sadece jazz da sevdiğim müzik aleti. bu aralar buna sardım. hayallerimde alıp bi güzel öğrenmek var. ama sadece jazz çalmak istiyorum ben nolcak şimdi. iyi bir hoca bulmak lazım. jazz dışında benim için hiç bişey ifade etmiyor bu alet. hele folk müzikte dinlemeye katlanamıyorum bile. ama jazzda bir başka. herhalde saksafonu çok sevdiğimde ve onu öğrenmeye kalkışamayacağımdan buna bu kadar kafayı taktım. şuanda büyük bi araştırma içerisindeyim, umarım hevesim geçmez salak saçma sebeplerden ötürü.
şu eleman bilem çaldıysa ben de yaparım heralde diye düşünmekteyim. *
&feature=related
açılmıyorsa: "rob christian, jazz flute" tıklayınız.
artı olarak , ya şu güzelliğe ne demeli?
herbie mann - watermelon man
here we go..
sesinin başka bir dünyaya götürdüğü başlamak için üniversite yıllarımı beklediğim için pişman olduğum müzik aleti.çok yeni olmama rağmen can yoldaşım oldu diyebilirim.
Üç parçadan oluşur. Yamaha olanları çok iyidir. elinize alıp incelediğinizde mühendislik harikası olduğunu keşfedersiniz. Üç oktav ses genişliği vardır. En kötüsü; bir çok üflemeli çalgıda olduğu gibi, işiniz bitince tükrüklerinizi çubuğa doladığınız özel bezle silme kısmıdır. Ama enstrumanınızdır ve bunu sevgiyle yapmalısınızdır
yıllardır hayranı olduğum, gaza geldiğim ve sonunda gemileri yakıp , borca girip aldığım güzel alet. dün izmit koşu yolunda yılbaşına binaen verilen sokak konserinde çalan arkadaşı da gördükten sonra dedim "aferin woxie doğru yapmışın ". 1 ay boyunca evde tek başıma nefes çalışıp 2.dönemle birlikte kursa başlamayı düşünüyorum(bizim üniversitenin sınav tarihleri ilginç biraz). elime çok yakışmasına rağmen arkadaş çevrem tarafından pis pis ithamlara uğruyorum .yok "yan flüt ne lan kız aleti o" yok "oğlum ona o kadar para verilir mi?"... "niyet ettim allah rızası için çalmaya" diyerek başladık bakalım. Amma velakin nefesimin yetmediğini düşünüyorum. bilen arkadaşların nefes engersizleri ve yeni başlayanlara tavsiyelerini bana dönerlerse sevinirim.
yan flüt denmesi konusunda hassas olan arkadaşları da pek anlamıyorum . aynı şey anlaşıldıktan sonra yandı değildi sorun değil bence. bir de biz bırak kafayı oynatmayı , pozisyon değiştirmeyi bile yapamazken ian andersonın seke seke böyle eserler üfürmesini pek anlamıyorum .
tanım : nikel,altın , gümüş gibi metallerden yapılan yandan üflemeli çalgı .
nikel: tırttır, ucuzdur, gümüş ile alaşım oranına göre flütün kalitesi değişir.
gümüş: en güzel ses çıkan flüttür. paslanma konusunda hassas.
altın: çok fazla kullanılmaz. pahalı olduğundan değil (ağır prolar için konuşuyorum) çabuk ısınmasına müteakiben sesin tınısını bozduğundan.
insanı alıp götürür başka dünyalara. ucuzundan bi tane alıp evde tıngırdatsam mı diyorum da üflemeyi dahi denememişken işin içinden nasıl çıkar bu beden soru işareti.
notalarla oynama aracı. dışardan ne kadar kolay görünse de çalanların bildiği gibi çok sabır isteyen ve çok zorlayan bir müzik aletidir. duvarda saatlerce a4 kağıdına üfleyerek onu duvarda tutma gibi nefes çalışmalarından mı bahsetsem yoksa diyafram kasını kullanmayı öğrenene kadar ne kadar hava yutup sancı çektiğinizden mi bilemedim. üçüncü oktav fa sesinden ikinci oktav do diyez sesine geçmenin zorluğu, ikinci oktav re sesinden ikinci oktav do sesine geçmenin zorluğu gibi zorlukları flüt eğitiminde herkes yaşar. hele bi de bunlar 32lik notalarsa yandınız demektir. nefesinizi ayarlayamazsanız tüm bir dizek boyunca nefessiz çalmanız gereken yerde nefes almak zorunda kalır ve parçayı mahvedersiniz. yok nefes almam kendimi kasarım derseniz bu sefer kıpkırmızı bir yüzünüz olur nefessizlikten.
flüt eğitiminiz bittikten sonra artık özgürsünüzdür ama o da nesi?? nota bulamazsınız!!!
evet. flüt notası hiçbir yerde yoktur. mecburen şarkıları dinleyerek kulaktan çıkarmanız gerekecektir. çaldığım parçaların %90ını bu şekilde çalabiliyorum ben.
10 yıldır yan flüt çalıyorum, daha rahat rahat nota bulabildiğim 1 tek günüm olmadı benim şahsen.
edit:yamaha 371 kullanıyorum arkadaşlar, iyidir hoştur ama 281 daha çok tavsiye ederim. çok param var diyen el yapımı flüt alsın. ilk başlarken jüpiter, maxton gibi markalar alınabilir gerçi bilmiyorum onlar hala kaldı mı ama bizim zamanımızda vardı.
çalabilmek için büyük azim çaba hırs ve sabır gerektiren, insanlığa sunulmuş en asil üflemeli enstrümandır. flütümü büyük bir hevesle elime aldığımda borudan ses üflüyormuşcasına ses çıkarınca çalmak için önümde upuzun bir yol olduğunu farkettim. bu hevesle birlikte öğrenme aşamasında uzun ses üflerken nefessizlikten kasılıp kızardığım, parmaklarımın kollarımın felç geçirdiği, nefes tekniği ve diyaframla kafayı yediğim, flütü bırakmayı düşündüğüm zamanlar oldu. 1. oktav 2. oktav 3. oktav parmak pozisyonu dudak pozisyonu üfleme şekli derken 3 oktavın da seslerini çıkarmayı öğrendim. öğrendiğim her yeni şeyle hevesim daha çok artıyordu ama sadece ses çıkarmak yeterli değildi. ses çıkarmanın yanında flütün o muhteşem büyülü mistik tonu da önemliydi. sonra büyük bir sabır ve emekle bu sıkıntılı evre bitti. tutuş ve üfleyiş pozisyonum, tonum oturmuş, diyaframım gelişmişti. artık sonatlar konçertolar çalabiliyor, çalarken tüylerimin ürperdiğini hissedebiliyor, verdiğim emeğin karşılığını alabiliyordum. her çaldığım eserle flütüm beni kendine daha çok aşık etti ve asla vazgeçemeyeceğim bir parçam oldu. çünkü çalarken üflediğim şeyin sadece diyaframla üflediğim bir nefes olmadığını, o nefesin aslında içimden çıkıp gelen ve flütün içine işleyip bütünleşerek mistik sese dönüşen ruhum olduğunu biliyordum.
