dost. 4 harften öte bir kavram. tanım yaparsak, karşındaki insan verdiğin değere layık hareket edebiliyorsa, dostundur.
öyle lafta kalmayacak bir insandır bu dost kişisi. sadece iyi zamanlarında yanında olmayıp en dertli, kederli, sıkıntılı olduğun zamanlarda bile herkese ve herşeye rağmen senin yanında olmaktan vazgeçmeyecek insandır en basitinden.
canın sıkıldığında saatlerce konuşabileceğin bir insan aradığın zaman akla ilk gelen ismin çağrıştırıcısı insandır dost. ne olursa olsun, diğer insanlardan farklıdır. neden?
çünkü ne sevgiliye benzer, ne de aileye.
sevgiliden farkı, yanında olduğunuz zaman davranışlarınıza fazla dikkat etmenize gerek kalmamasıdır. çünkü karşınızdaki dost sıfatıyla nitelediğiniz insan, sizi olduğunuz gibi sever. yapmacık davranışlarınıza ihtiyacı olmadığı gibi yanı başınızda fazla kasmadan ve özgürce hareket edebilme ortamı sağlar.
aileden farkı, anne-babanıza bile söylemekten çekindiğiniz tüm sırları diğer insanlardan farklı bulduğunuz o kişi ile bütün sırlarınızı ikinizin arasında kalacağından şüphe etmeden ve onun güveninden de emin olarak birbirinizle paylaşabilmenizdir.
dost, yitirilmeyi en son hak edecek olan umut, gökyüzünden kayan en son kuyruklu yıldız ve bir insanın farketmeden dalından koparacağı en son çiçektir. bir kişiye göre de dünya'da kaybedeceği son şey dost olduğu sürece dostluk kavramı insanlar arası ilişkilerde değer bulabilecektir.
