Bu akşam gerçekleştirdiğim hadise.
O kadar şekerdi ki dayanamadım. Öncelikle eve getirip, onu ılık su ve köpek şampuanı ile banyo yaptırdım. Daha sonra fönden korktuğu için, havlu ile kuruladım. Ona köpek maması ve su verdim.
bir battaniyeye sArdım ve 4 saat boyunca deliksiz uyudu. Ama, Uyandıkatan sonra bana saldırmaya başladı, belki kuduzdur korkusuyla, maalesef mamasıyla birlikte onu sokağa geri bıraktım. Kendimi daha önce hiç bu kadar acımasız hissetmemiştim. Arkamdan ağlıyordu, bense koşarak evime girdim. Bir hayvanın karnını doyursam da, onun depresyona girmesine neden oldum belki de. Bu yüzden ben de depresyondayım.
aga başlığı "yalvarırcasına bakan köpeği eve atmak" diye okudum. burda tüm köpek camiasından ve panter emel ablamızdan özür dileyerek yatıyorum.... he unutmadan güzel eylemdir. alın doyurun sonra da sokaga geri bırakın dönerse sizindir dönmezse bi dişi bulmuştur onun peşindedir... *
tatlılığın doruklarına ulaşmıştır artık. bağlanacak duruma gelircesine seversizniz ta ki size veya ona birşey oluncaya dek yolda giden berduşçasına anlarsın ona olan sevgini, baktığın bir başka köpekte görürsün onu ve birini sevmenin nekadar beyhude birşey olduğunu anlarsın sonunda.
