Herhangi bir oyun oynayacak kimsen olmayınca iskambil kağıtlarını çıkarıp bütün kartları sayısına ve türüne göre ayırıp düzenli bir şekilde hizaya sokmak, sonra kartlardan hevesini alıp sıkılana kadar onları tekrar karıştırıp, tekrar düzene sokmak...
Bunun bir tık üstü ise kendi kendine pişti oynamak.
Galatasaray şampiyon olunca kutlamaya gidecek kimsenin olmadığını anladığın o an.. gurur dolu şampiyonluk tweeti atarken için ağlamaklıdır aslında. fakat işte sosyal medya.. insanlara görmek istediğini gösteriyorsun içini kim ne bilsin
bir söz vardır
- konuşacak birine ihtiyacım var ama anlatacak hiç bir şeyim yok.
tamda yalnızlığımın tavan yaptığı anlarda aklıma gelir. etrafımda onlarca insan varken birine anlatacak bir şeyin olmaması çok ama çok acıdır.
yalnız kala kala, alıştığınız ve bundan artık acı çekmemeye başladığınız andır. çünkü artık yalnızlıktan kurtulma ihtimaliniz kalmamıştır, çaba sarfetmekten de kaçar olmuşsunuzdur.
