yalnızlık durumunun ve kelimesinin içinin boşaltılması, iyice ayağa düşürülmesi hatta avam bir hal alması durumu. feci halde sinir bozuyor. durakta on dakika otobüs bekleyince, ailelerinin tatile gitmesiyle iki gün evde tek başına kalınca birden "çok yalnızım" triplerine giriyor insanlar.
asıl yalnızlık kalabalıklardadır kimse bilmiyor. herkeste bir yalnız görünme çabası. yetmezmiş gibi tek başınalığı kendisi seçmesine rağmen, kendini kötü durumda gibi gösterme uğraşı ne kadar zavallıca.
çık sokağa gez dolaş, milyonlarca insanın içinde seni anlayan ya da anladığın bir tek bile insan bulabilirsen yalnız değilsin demektir.
bulamadın mı?
gene yalnız değilsin be dostum, gelip seni bulamayan kimseyi anlamayan ve kimse tarafından anlaşılmayan bir güzel insanla aynı kaderi paylaşıyorsun.
aşırı sosyal insanların son olarak yalnızlık haline de el etması. yalnızlığın biçimiyle oynayarak, gerçekten yalnızlık yaşayan insanlara yapılmış bir saygısızlıktır.
yalnızlık popülerleşemez, olsa olsa fark edilir. öyle ki kalabalık içinde hep yalnızdır insan. kimse bir anın içinde birebir hissiyatları yaşayamaz, aynı olaya farklı pencerelerden bakmaktan kaçamaz, aynı kokuda, aynı şarkıda aynı anılara dönemez, aynı değildir kimse, olamayacaktır da. yüzde yüz anlayış diye bir şey yokken, yalnız olmamak mümkün değildir. yalnızlık allah'a mahsus da değildir üstelik. plasentada da yalnızız, tabutta da.
