arkana bak... son bir kez ama. eğer "özgürüm" dedikten sonra hala arkanda bakabilecek yakınların, yakın hissettiklerin varsa sittin sene özgür olamazsın. hiç olmadın ki! hep kendini kandırdın.
"arkandayız" diyenlere aldan. aldandığını umursama. arkanda olanlar kamburdur. sürekli arkanı kollamanı gerektireceklerdir.
tam olarak "yalnızım" diye düşün. sonra yalnızlığını kıskaca alan insanlardan kurtul. özgür ol. ilk "önce özgür ol" diyenlerden kurtul. kendi kendine bir bok yiyemeyeceksen hiç başlama. sevmek insanı tutsak eder. sevme. sevme ama nefret de etme. çevrenin "düz" diye nitelendirdiği bir insan ol. mutluluğun formülü bu. yalandan güler yüzlü ol. "yalandan kim ölmüş" diyenlere inat yalandan öl. öl, öl ki doğruculuğun seni yalnız kılsın. unutma, yalnızlığın seni sonradan özgür kılacak.
şimdi arkana bakma ihtiyacının tamamen seni terk ettiğini, tüm aidiyetlerinden bağımsız düşünebildiğini düşün. insanları sadece bildiğini, simalarını ya da isimlerini anımsadığını ama onları asla tanımadığını keşfet. özgürsün. insanları tanımıyorsan yeterince yalnızsın demektir. aslında diğer insanlar da yalnız. onlardan farkın senin yalnız olduğunun farkında olman, onlarınsa yalnız olduklarının farkında olmamaları. bu farkındalık seni özgür kılmakta, sen farkında olsan da olmasan da.
zaten yalnızsak neden yalnız değilmiş gibi, başka şeylere, başkalarına bağımlıymış gibi hareket ediyoruz ki? mutlak yalnızlığa ulaşıp özgürlüğü tadalım. bizi arkamıza bakmak zorunda bırakan ne varsa son bir kez onlara bakıp müstehzi bir ifdadeyle gülümseyelim. ve bir daha hiç arkaya bakmadan bağımsız, bağlantısız, özgür olalım. ve unutmayalım mutlak anlamda, salt özgürlük yalnız ama yapayalnız olmayı gerektirir.
