“güzel bir müzikle birlikte kendini var olma hissine bırakmışsın sadece ve her şey sana muazzam görünmeye başlıyor birden. hafifçe esen rüzgarın hissi, karşında salınan yapraklarla olan benzerliğinin keşfi, bir kedinin yanında derin bir nefes alarak uykusuna devam etmesi... bunların hepsi seni sarmalamış durumda ve o an bu hisleri paylaşmak, ona duyurmak istersin. ama o diye birinin olmadığını hatırlarsın. o an tüm bu hisler karşında güçlenen bir hortum tarafından çekiliyormuş gibi alınır senden. ”
ilkokul 1.sınıfa velinin elinden tutarak getirilmektedir.Hele bir de dersin ortasıysa vay halinize.O an hislerime güvendim ve ağlamaya başladım çünkü diğer armutların aksine konuşmaları dinlemiştim ve zeki olduğumdan anaokulunu atlatmak istiyorlardı.Var gücümle ağlamaya başladım ikna edip anaokuluna gittim.insan o yaşta bile çıkarlarını gözetmeyi bilmeli.
