akşam olmaya yakın böyle hava hafif kararır ya işte o zaman yaşanılan duygudur.
onun dışında telefonun şarj sorunu olmaz, ne biliyim günde en fazla 3 kez whatsapp ta olursunuz (ki ben öyleyim) vs
(iyi yönü harikadır yaşam, hesap verme sorunu yok kafanız nereye eserse orada olursunuz o ayrı güzellik)
tam böyle çok mutlu olursun ya, hani kırk yılın başı işin rast gitmiştir de heyecanlanırsın. oley lan, dersin , oley. sonra bi bakmışsın eve gitmişsin, çayı senden önce demlemiş kimse olmaz, mesaj atıcak kimse yok. yine de, amaan koy göte, diyosan sorun yok da, öbür türlü sıkıntı.
tam böyle çok mutlu olursun ya, hani kırk yılın başı işin rast gitmiştir de heyecanlanırsın. oley lan, dersin , oley. sonra bi bakmışsın eve gitmişsin, çayı senden önce demlemiş kimse olmaz, mesaj atıcak kimse yok. yine de, amaan koy göte, diyosan sorun yok da, öbür türlü sıkıntı.
Şuandır tam da şuan
arabayı evin bahçesine parkettim ki o an radyoda en sevdiğimiz şarkı çıktı. Kontağı kapattım şarkının bitmesini beklerken ay ışığı altında yeşil ağaçların esen rüzgârla dalgalanmasını izlerken buldum kendimi.
Evde beni bekleyen kimsemin olmaması şans mıdır bilinmez ama yar sen gittikten sonra evde bir bekleyen de istemem gidecek tek yerim vardı o da sendin gittin.
Banyoda düşüp kafanızı sert bir şekilde carptiginiz an. Kan kaybediyor oldugunuz için basiniz dönüyor gözleriniz karariyor ve ayağa kalkamiyorsunuz. Ölüm size çok yakın ama telefonunuz o kadar yakın değil. Zaten sabahın 5 olmuş kimi arayip uyandirabileceksiniz. En fazla acil servisi ararsiniz ama adresi tarif edecek haliniz yok.
sıkıntıya düştüğün zaman anlatabileceğin bir çok insanının olduğunu bildiğin halde, anlattıklarını sorgusuz suhalsiz dinleyebilecek birilerinin olmadığını anladığın an.
şu an. mk böyle egitim sisteminin. ben dersaneye bile kayit olamadim adamlarin bana sordugu soruya bak. madem soruyosun o sorulari o egitimide ver. benim babamin parasi yok bana özel dersler aldirsin. etüt merkezlerine yollasin. dersaneye bile bir ay kaydoldum onun parasinda calisarak ödeyecem. ve destek olacak kimsemde yok o kahpe beni brakmasa ona gider aglardim. hic birine hakkımı helal etmiyorum gelecegimle oynadı ibneler.
tıka basa dolu bir kafede sadece tek başına oturanın kendiniz olduğunu anladığınız an.karşınızdaki insanların ''sandalye boş mu?,alabilir miyiz?''de kafanızı sallayıp bir kelime bile edemeyecek kadar kendinizi kötü hissettiğiniz an;yalnızlığın en çok koyduğu andır.
insanların sizi izlediğini sanıp;telefonunuza dakika bir bakmaya itilirsiniz,sürekli saat'e bakarsınız yanınıza biri gelecekte onun için tek başıma oturuyorum hissiyatını göstermek için bunu yapmak zorunda kalırsınız o kafedeki hiç tanımadığınız insanlara,''ben yalnız değilim''i gösterirsiniz.halbuki yalnızız,sanırsam bu gidişle yalnız gideceğiz,bizim oturduğumuz sandalyeler hep başkaları tarafından alınmak zorunda kalacak,biz hiç başkalarının oturduğu masadaki boş sandalyeyi istemeyeceğiz.
Eve gelince, hele de biraz geç olmuşsa, anahtarı çevirip kapıyı açtığınız an güzel bir karanlıkla karşılaşmanız.
Yada , güzel güzel pc de takilirken, o aksam vakti elektriklerin gitmesiyle yaşanır.. hiç varolmamış gibi hisederim. Evet en kötüsü budur. O karanlık bana sanki " gördün mü? Her şey yalanmış." diye fisildar. Sanki tek gercek ebedî karanlık olur..
