özdemir asaf okumaya başlarsınız, "yalnızlıktan keyif alıyorum", "kendi kendime yetebiliyorum", "ben böylede mutluyum başkalarına hele ki sevgiliye ihtiyacım yok" gibi cümlelerle kendinizi avutursunuz ancak insan sosyal bir canlıdır. arkadaş dost aile ve özellikle bir aşk her insan için gerekli şeylerdir. yalnız bir savaşçı olmak daha gurur vericidir ancak daha zordur zamanla zorlaşır alıştığınızı zannedersiniz ama alışamassınız.
yok lan, hep öyle olumsuz etkileri yoktur. kişi tek başına bir şeyler yapabilmeyi ögrenir. kendi kendine eğlenmeyi, gezmeyi, hava almayı vs. aslında kötü bir şey değildir yalnızlık.
bilgisayarla kanka olma durumu söz konusudur.*
depresyona sürükler sonra 'yemişim depresyonu yalnızlık daha güzel lan bana bir şey olmasın' a çevirir.**
(bkz: oo yalnızlık alırım bi dal)
işin şakası bir yana; bu yalnızlık sadece yarensizlikten değil arkadaşsızlıktan da çekiliyorsa maalesef katmerlenir ve insanın içini acıtan bir hal alır. Her günün, her anın anlamsızlaşır; her gün amaçsızca işten evine döner ve o boşluğu en az onun kadar boş uğraşlarla doldurmaya çalışırsın. Etrafa hep neşeli, mutlu, sorun yok imajı çizmeye çalışıp evdeyken durduk yere gözlerin dolar, ağlarsın. Kendini şaraba ve sigaraya bırakırsın. Uyuşturmaya çalışırsın bünyeyi ki yaşadığın yalnıZlığı hissetmeyeyim diye. Ama nafiledir. Bünye uyuşsa da beyin farkındadır eksikliğin. O an yapacak bir şeyin olmadığını talihsizce anlarsın. Boktan bir şey vesselam.
neden yalniz olduguna bagli. eger cok kazik yediyse ve yalnizligi sectiyse her insana kötü gözle bakar hep negativ olur. sanki tüm insanlarin amaci onu yiğcekmis gibi gelir.
yalnızlığın, kişi üzerindeki etkileridir. anormal davranışlar gözlenir.
masayla muhabbet etmek, ışığa hunharca bakmak, balkonda oturup sokaktan geçen sevgililerin üzerine su dökmek.
su sozlukte benden daha agir kimsenin yasamadigini iddia edebilecegim illettir kendileri. kimsenin yasamasini istemedigim olaydir.
nerden baslasam şoyle ki cogu zaman uyandiginizda saat ogle 1 olur kendinize her zaman bir cikis kapisi ararsiniz ama bulamazsiniz cunku gerek insanlar gerek cevre musait degildir pc vb bireysel aktivitelerle zamaniniz gecer evden 3 4 gun cikmadiginiz olur lan baglayan mi var cik iste derseniz. de cikip sokaklarda bos bos dolasmaktan baska birsey yapmis olmazsiniz siniftakilerle takil derseniz neden bilmiyorum lisedeki hatta ilkokuldaki gibi universitedede bir gruplasma var orda o e ben girmek istesem hep o gruba yabanciyim sohbet konularini aralarinda gecen esprileri bilmiyorum onlari disaridan izleyen bir casus gibi oluyorum lafa karissam pek sallanmazsin fransiz kaliyirsunuz olaya ve ozellikle bazi ayrintilara takilan biriyseniz o grupta kiz varsa yavsiyor lafi cikar ki bunu hic istemezsiniz ee lan hic mi kafa dengi adam yok derseniz var ama onlarlada surekli takilamazsin ki adamin isi gucu var sevgili konusuna gelince herhangi bir amacim ve kiz dusurmek gibi bir niyetim yok ama zaten itiraf basligindada daha once kimseyle cikmadigimi soylemistim kimse bana acisin istemiyorum bu bilinsin
ki sevgili onemlidir neden mi herseyi. erkeklerle konusamazsin illaki sevgili konusacagin bir olay olur tavsiye olur moda olur sen bunlari erkeklerle konussan alay ederler ki bunu da gectim ask sevme sevilme ait olma duygularindan yoksun olmak seni bu pisligin icine daha fazla itiyor.
e git sevgili yap:yavsak herifler sagolsun hicbir kiza yaklasilmiyor onlar sagolsun ki zaten bu kadar zaman yalnizsin birak kizlarla konusmayi insanlarla nasil konusulur onu da unutuyorsun adama sesleniyorum dinliyor gibi yapiyor veya dikkatini vermiyor veya hic duymamazliktan geliyor oyle tiplerde var sosyal medya ve internet uzerinden haberlesme secenegi ise herkesle olmuyor birine mesaj atiyorsun 3 gun oluyor donmuyor geri ki bu kisi lisede en samimi oldugun veya samimi oldugunu sandigin kisi ise daha da ic burkan bi hal aliyor hatta ustune niye cevap vermesin diyincede ne kari gibi trip atiyorsun lafi yiyorsun ustune
bunye uzerindeki etkileri ise. her sabah igrenc hissederek uyanmak neden ne icin yasadigini surekli sorgulamak hayatta yalniz yaptigin hicbirseyden zevk almamak -ki uygulama dersimde bile tek calisirim ben - zamanla pc vb bireysel aktivitelerinizde sizi tatmin etmemeye basliyor kendinizi insan azmani olarak gormeye basliyorsunuz veee evet diyorlarki git bi psikyatr a o da dayiyor ilaci sende aliyorsun ilaci sisiyorsun aliyorsun en az bi 10 kilo istah dolayisi ile medet umuyorsun onlardan ki zaten asosyalsin birde dis gorunusun bozuluyor bu durum intihar dusuncelerine kadar gidiyor ki inancli biri olmasam suan bunlari yaziyor olmazdim...
hersey bizim elimizde tabi her zaman degil elimden geldigince bunu asmaya calisiyorum
ha evet 18 yilin patlamasini yasadim duygusal manada umarim herkes bu durumu aşar birgun.
Kısaca yazayim, kesinlikle ruh hastasinin tekisinizdir.Anormalsinizdir, monotonluğa karsi sıkılma, bıkma gibi seyler hissetmeme eğiliminiz vardir. Hayattaki çoğu sacmaligi basarili sekilde umursamama eğiliminiz vardir. Çogu kimsenin tahminlerinin otesinde bir hayal gucune sahipsinizdir. Hayal kirikligina karsi bagisikliginiz vardir. Arkadas/dost kavramlari komik gelir size. Hele sevgililik olayi. insanlarin be kadar aptal, cahil oldugunu gorursunuz. Gozlem gucunuz harikadir.
Herseyden ote sizin ne oldugunuzu kim oldugunuzu ne yaptiginizi kimsenin bilmemesi bünyenizi rahatsiz etmesi gerekirken bunu kabullenmistir bunye.
Misal insan dertlesmek ister, konusmak rahatlatir insani fakat yalnizlar bu sorunu asmistir. Onlara gore derdini anlatmak, derdinden sikayetci olmak aptallik, zayifliktir. Kinseye karsi insan kendini zayiflatmamalidir. Özelliklede ask konusunda. Yalnizlar oyle bir raddeye gelmistir ki, ilk askini yasayip atlatmis her yalniz ipleri eline almistir. Artik dilemedikce asik olmayacaktir. Bunun icin ne yapmasi gerektigini biliyordur. Cogu kisi icin asik olmak kontrol edilemez bir durum olsada bu yalnizlar icin boyle degildir.
Asla yalnizliklarindan sikayetci olmaz yalnizlar.
Sikayet etmek, insani kucultur. Sukreder yalniz. Her guzel seye sukreder. Ucan kusa, yerdeki karincaya yuce allah'in kudret ve gucunun kaniti olan herseye buyuk bir hayranlikla sukreder.
kalabalık ortamlarda bile kendini içten içe soyutlamak,kendinle başbaşa kalmak.
eğer biraz edebiyseniz her anı film,kitap,şiir tadında yaşamak.
arkadaşlarlayken bile kendi kendine kalma isteği duymak.
