bazen, kişi yalnızlığını unutmak için pekçok sosyal aktiviteyle uğraşır. kendisini her türlü faaliyetten zevk duymak için şartlar. ordan oraya sürekli koşturur.kocaman bir arkadaş ortamı yapar. bu durum onu başlarda mutlu eder. kalabalık bir sürüyle ordan oraya sürtmek iyi gelmiştir. birkaç gün oyalansa da eninde sonunda yalnızlığı kafaya dank! ettiğinde iş işten geçmiş, altından kalkamayacağı bir sürü club üyeliği, cart curt gibi şeylerle bütün boş saatlerini doldurmuştur. artık hem yanlız hem de salak hissetmektedir.
arkadaşlarınızla öylesine vakit geçirirken yalnız olsanız bile yanlızlığınızın farkına varmazsınız. ama gece yatağa yatınca herkes yalnızlığının farkına varır işte o zaman hiç bir gerçek göz ardı edilemez.
kalabalık içerisinde olmanın verdiği ruh haliyle sahte mutluluğu piyasaya sürüp; mutsuzluğun, karamsarlığın, yalnızlığın bir maskeye dönüşüp yüze takıldığı anlardır. kendi taktığı maskeye kendi kanan insanın yaşadığı anlardır aynı zamanda...
aynı kişiden, sık sık telefon geldiği anlardır. yalnızlığın farkına bile varılmaz. düşünülmek, merak edilmek ne güzeldir. tersi bir durumda ise, yalnız değilken bile derin bir yalnızlık hissedilir.
acaba ben yalnız mıyım? diye düşündüğümüz anlardır muhtemelen ki o zaman da yalnız değilizdir çünkü iç dünyamızla konuşmaktayız zira. yani nereye gitsen kendini de götürdüğün için hi mi hiç yalnız kalamazsın.
bazen var olduğunu düşündüğümüz insanların aslında hiç olmadıkları ile yüzleşmenin ve bunu anlamanın geciktiği her an, yalnızlığın anlaşılmadığı andır.
--spoiler--
Ne kadinlar sevdim zaten yoktular
Yagmur giyerlerdi sonbaharla bir.
Azicik oksasam sanki çocuktular,
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadinlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemistir.
Hayir, sanmayin ki beni unuttular.
Hala arasira mektuplari gelir.
Gerçek degildiler, birer umuttular
Eski bir sarki, belki bir siir
Ne kadinlar sevdim zaten yoktular.
Yalnizliklarimda elimden tuttular
Uzak fisiltilari içimi ürpertir.
Sanki gökyüzünde birer buluttular,
Nereye kayboldular simdi kim bilir.
Ne kadinlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemistir.*
--spoiler--
kalabalık bir ortanda kendinizi yalnız hissetmeniz çok garip olabiliyor. bazen samimi arkadaşlarınızla buluştuğunuz da bile insan kendini yalnız hissedebiliyor. sizi anlayan biri olmadığı sürece...
hayat boyu bunu anlamak zor ve zaman alır.aslında insan yalnızdır kalabalıklar içinde bile yalnızdır bu yalnızlığını zor zamanlarda daha iyi anlar.bir kul için allahtan başka dost ve vekil yoktur.
