yalnız insan kendisiyle gereksiz bir samimiyete girer. bu kadarı hakikaten gereksizdir. arada es verip nefes almak gerekir.
(bkz: şu duvarların dili olsa da öpüşsek)
Yalnızlık, çıkmaz bir sokağa girmek gibidir.
Yalnızlık, daha hayata adım atılmamış gibidir.
Koskoca dünyada, sadece kitap da bir nokta gibidir. Ama ben yinede bir ona sarılır ve ağlarım. Çünkü bir tek o beni bırakmaz ve aldatmaz.
