Telefon.
Ne mesaj gelir ne de arayan olur. ama hep yanıbaşında elinin altında durur. Her an çalacakmış gibi ara ara bakılır. Mesaj gelince heyecanlanırsın hemen bakarsın belediye " evde kal" mesajı yollamış akabinde ana avrat söversin.
- Kitap -
Sonra gözün kitaba ilişir, yalnızlığına çare bulmuş gibi sarılırsın, sayfaların arasında kaybolur; bir cümle ya da sadece bir kelimede kendini bulursun.
- kulaklık -
" Yetmez" der kulaklığı takıp sanki başkası varmış da rahatsız etmemek istercesine son ses kafanı dağıtacak şarkıları dinlersin. Kafanın içinde olmayan düzeni iyice karman çorman edersin.
Tekrar başladığın yere döner telefondan uludağ sözlüğü açıp bunları yazarsın.
Nesnelerin evin için hunharca heryer heryerde olana kadar ki yaptıkları yer değişimleri. Yarısı dolu çaydanlık, büyük bir kısmı duran dolap yemekleri, saçma sapan nesneleri saçma yerlerde olması mesela tuzluğun banyoda olması gibi sürekli yanınızda yanan bir abajur sessizliği bozan programları saçmada olsa açıp baktığın, sesine ses olan bir televizyon. Sarılacak bolca yastık ve battaniyeler. Ne izlesem diye sürekli açık film listesi ve müzik. Böyle hüzünlü hikaye gibi anlatışıma bakmayın, hayatımın en huzurlu dönemini yaşıyorum. Yalnızlık sultanlık değil hükümdarlıktır.
Gecenin 4'ünde evimin yatak odasının içinde beni zorla alıkoyan şerefsiz kapı. 2 saattir uğraştım, uyudum uyandım yine denedim açılmıyor. Klostrofobi oluştu bende. Çilingir apartman kapısından başladı kıra kıra geliyor. Daha yanlızı varsa ne olur bir adım öne çıksın.
Paradır. Paranız kronik bir şekilde çekilirse etrafınızdakilerde çekilmeye başlarlar. Uzun bir müddetten sonra yeniden cebiniz dolmaya başlarsa çevrenizdekilerde gelmeye başlarlar. Aynen mevsimler ve göçmen kuşlar misali.
