insanın kendini yalnız hissetiği anlarda duygularını en iyi tanımlayan, hissettiklerini en iyi şekilde yansıtan dizlerdir.
yine yokluğunun ötesi
yine sensiz bir günün ertesi...
nedenlerin, niçinlerin, sebeplerin başıma üşüştüğü anda
tüm karamsarlıkları dağıtan hayalin başucumda
ve başucumda kokun, sevgin, sevmelerin...
sensizlğin tam ortasında;
hatıraları fırlatıp duvarlara ve umursamadan seni,
yeni günle barışık bir hayata merhaba!
Merhaba dediğim her yüzde seni görme ihtimali ise
yüzde bin artmakta...
"yalnızlık alıp karşısına kendini,
öteki kendinlerle konuşmaktır.
bakışmaktır, öteki kendinlerle;
dövüşmektir.
kimi zaman da, öldürmektir
içlerinden sana en çok benzeyeni,
benzemiyor diye.
bir ağacın tek dalı,yaprağıysa eger,
bir kuşun kanat çırpışıysa eger özgürce
ormanda tek çiçekse arıya bal olan
gece seni düşünmekse
varmak için kalbine,yalnız kalmak...
ve bu evrende tüm yıldızlara meydan okumaksa senin için
evet, ben yalnızım
taa ki sen evrenim oluncaya kadar...
Paris'te öleceğim boşanan yağmurlarla,
anısını şimdiden yaşadığım bir günde.
Paris'te öleceğim - bu da koymuyor bana -
belki de bugün gibi, bir güz perşembesinde.
Bir perşembe olacak, çünkü bugün, perşembe,
yazarken bu dizeleri durmadan sızlıyor kolum,
ve hiçbir gün, geçtiğim yollarında yaşamın,
yalnızlığı içimde bugün gibi duymadım.
yeni başlayan bir gün yardımcı olmuyor
uykusuz geçen gece yardımcı olmuyor
aldığım ilaçlar, gittiğim doktorlar
vücudumdaki yaralar yardımcı olmuyor
gittiğim şehirler, tatiller
yeni yüzler yardımcı olmuyor
aldığım kararlar, bozduğum kurallar
kendime yenildiğim günler yardımcı olmuyor
şırıngayla çekip alsınlar seni, tüm vücudumdan ruhumdan
kırıntın bile kalmasın beynimde
ki ben yine ben olayım
yeni yüzler yardımcı olmuyor
geçen aylar, geçen zaman
hayatına uzaktan bakmak yardımcı olmuyor
olmuyor, olmuyor
yardımcı olmuyor
acı çekmek için ayyaş olmak,
bir kadın tarafından sıfırlanmak gerekmiyordu,
ama acı çekip ayyaş olunabilirdi.
bir süre, gençlikte özellikle,
talihin senden yana olduğunu sanabilirdin,
bazen senden yanadır da gerçekten.
ama senin farkında bile olmadığın ve;
senin aleyhine işleyen birtakım ortalama hesaplar ve kanunlar vardır,
her şeyin yolunda gittiğini sandığın zamanlarda bile.
bir gece, sıcak bir salı gecesi o ayyaş sen oluverirsin,
sensin o ucuz pansiyon odasında olan,
ve daha önce o odalarda olmuş olmanın da bir yararı olmaz,
daha da kötüdür hatta,
çünkü bir daha bu duruma düşmemeye karar vermişliğin vardır.
bir sigara daha yakmaktan,
bir içki daha içmekten,
o sıvası dökük duvarlarda bir çift göz,
bir çift dudak aramaktan başka bir şey de gelmez elden.
(charles bukowski)
