--spoiler--
Ne işim var bana bu kadar ters gelen bir kişiyle diyerek kendimi sorguladım bir süre, yalnızlık insana neler yaptırıyordu, eleştirmemeliyim tarzını dedim sonra, önemli olan niyeti, ama niyetini de kestirememiştim, iyi miydi yoksa kötü mü. bana ne amaçla yaklaşıyordu biraz sezmiştim konuşmalarından. Bursa'da hapsolmuş, kendini yetiştirebileceği bir üniversite hayatı beklerken kendini buna imkan sağlayamayan bir ortamda bulmuştu. Ben onun için bir öğretmendim, ilgisini çeken ben değil, bildiklerim, yaşanmışlıklarım ve de ona katabileceklerimdi. Bayıldığını belirttiği evim aslında onun için etrafındaki ortamdan bir kaçıştı, kütüphane daha önce görmemişti gittiği evlerde.
--spoiler--
[ Sözlük'te bulunan "Neden Evlenmedim" kitabına ait yazılar, ek yazılar ile birlikte yaz başında aynı isim ile basılacak. Bu nedenle yazıların buradan yayınını durdurmak durumundayım. Anlayış göstereceğinizi umuyor, ilginiz için teşekkür ediyorum. Eksper Mental ]
Kaybedilmiş mücadelelerin sonunda yaşanan yalnızlıklar aslnda; paslanmaya yüz tutmuş bir bir mekân değil, çıkış noktası olarak değerlendirilmelidir...
Elimizi uzatınca hayatını değiştireceğimiz bir çiçek var yakınlarımızda; bir bardak suya gizlenmiş hayat... Elimizi uzatınca, birkaç sözle, bir insanın yüzünde yayılan bir gülümseme olabileceğimizi bilmiyor muyuz ?
Kimisi Camdaki kirlilikleri Görür, Bir Başkası Camdaki Aksini, Öteki Penceredeki Saksıyı,
Bir Diğeri Pencereye Dokunan Daldaki Çiçeği, Kimisi Karşıdaki Dağları, Kimisi Daha Da Ötesini... Kendinden Dışarı Bakarken...
gidip yıldızları yakalamak, maviliklerle kucaklaşmak, yaprakları okşamak, bulutları öpmek... Bir anı bir anına uymaz yaşamın; ve bilmeli ki insan; Yalnız olup olmamak, nerede durduğumuz... nereye, nasıl baktığımızla ilgili.
