Yalnız değilim ben aslında diyen tüm arkadaşlarım. Yalnızız aslında etrafında onlarca insan, dostun, arkadaşın, ailen mi var yok arkadaşım yok kimse yok. Var gibi gözüken yanılsamalar. Dolayısıyla alışılması gereken bır yalnızlık yok.
Nasıl alışılıyor allaseniz?
Yalnızken halimizin daha mutlu, daha cazip olduğunu sandıktan sonrası hep aynı döngü. kendi kuyruğunu yerken kabuk değiştiren yılan gibi bir şey resmen yalnızlık.
yalnızlığa alışmak sıkıntı değil hatta içinde bulunduğumuz dünyayı göz önüne alacak olursak temiz kalmanın en güzel yoludur.sıkıntı biriyle yalnız kalamamak.
sevgilim varken bile yanlız olmayı isterdim , evde kalmayı buluşmamayı. ne kadar özlesem de yanlız kalmak isterdim,yakın arkadaşlarım hep dışarda olsalar ve beni çağırsalar bile hep yanlız olmayı tercih ediyorum . neden acaba. şöyle bi düşününce garip gelmiyor değil.
--spoiler--
yalnızlığa mı alışılır yoksa
yalnızlık mıdır bizi kendine alıştıran
çaresizlik mi sever yalnızlığı yoksa
yalnızlık mı bırakmaz çaresizliğin yakasını
hayat seçtiğinde hangi sahneyi oynayacağımızı
yalnızlık her daim bekler perdenin ardında
perdenin önünde hangi seçimi yapacağımızı
kimi yalnızlığı seçer, kimiyse seçmez
ancak yalnızlık her daim bekler perdenin ardında
sabırla ve usulca, oyunun biteceği anı.
--spoiler--
Benim en kötü alışkanlıklarımdan bir tanesi ama sırf yalnız kalmamak için öyle insanlara dertlerimi anlattım hayatıma soktum hatalar yaptım. Bazı insanları hayatımdan çıkardım sonuç ne peki yine kaldım bir gece şu bilgisayarın başında yalnız bir başıma ben sevmiyorum istemiyorum dedikçe yalnızlık bana daha çok bağlanıyor öyle ki hayatınızdan çıkaramadığınız kötü bir dost gibi.
