öyle bir yalnızlık ki yapacak iş bulamamaktır hatta saçma sapan uğraşlar edinip bir şey yaptığını sanmaktır. örneğin; mizah dergilerini tarih sırasına koymak, eşyaların yerlerini değitirip eski haline getirmek gibi.*
kendini neyle meşgul edeceğini bilememektir. can sıkıntısına aşırı derecede maruz kaldığı için küçük uğraşlarla kendini mutlu etme çabasındadır o insan. sevmediği bir işi dahi yapmaya meyillidir.
Internette kendini gelistirebilecek ugraslar bulmak. Orgu ormek. Hayatinda denemedigi pasta ve ya yemekleri yapmaya calismak. Ama basaramamak. Asosyallikten olecegini dusunmek. Disari ciksa ne yapacagini bilememek. Sorunun temeline baktigimizda kisinin az arkadasi oldugundan ya da mevcut arkadaslarindan cok sikildigindandir.
Bir keresinde çok yalnızlık hissetmiştim ve balonla tavanın sıvasını dökmeye çalışıyordum. Neyse ki babamın zamanında gelen şamarı, dünyada yalnız olmadığımı hissettirdi bana.
günün bu saatinde daha önce bilmem kaç kere izlediğim casablanca yı hiç ara vermeden ard arda 2 kere izlemek.* bi de sürekli kendi kendine konuşup ve küfretmek.
Zinciri kırmak gerekiyor. Sokağa çıkın atıyorum ekmek alın. Eğer evden çıkabilir durumda iseniz durakta bekleyen kişiye falan otobüs geçti mi diye sorun.
