depresyondan yalnız kalmaktır efendim doğrusu. insan acı çekmekten hoşlanan bir varlıktır efendim. bu nedenle çoğu zaman kendini mutsuz ve depresif bir ruh hali içine sokmaktan zevk alır. ama insan bu acıyı bir başkasında gördüğü zaman uzaklaşır, çünkü samimiyetsiz bir depresif hal çoğu zaman itici gelir insanlara. sonra insan bir bakmış yalnız kalmıştır.
ekonomik durum iyi ise evcil hayvan edinmek insana iyi gelir. Mümkünse yüzmeye gitmek, değilse her gün duş alama, dışarıda yürüyüş yapmak. Bunlar klasik tavsiyelerdir ama işe yarar. Ama mutlaka sosyalleşmek lazım. insan kendisi gibi insanlarla konuşup dertleşmek ister. Ama burası türkiye ve her şey eninde sonunda maddiyata dayanıyor. Biraz paramız olsa biz de bilirdik sosyalleşmenin dibine vurmayı, değil mi?
depresyon tanısını sadece uzman psikolog veya psikiyatrist koyabilir. onun önünden geçin ki, gerçek derdinizin ne olduğu ortya çıksın, yoksa bu böyle sakız gibi sonuçsuz uzayıp gider.
kendi doğamdan bakınca yalnızlık hiç eksiklik olmadı, depresyon sebebi de olmadı, hepimiz yalnızız, hepimiz. Herkes gidiyor hem de herkes ya bir hoşça kal bile demeden, benim seninle ne işim var dercesine bırakıp gidiyor, yalnızlık öyle değil, yalnızlık hala yaşadığımızın belirtisi .
Yalnız olduğumda daha depresif bir ruh halinde oluyorum. yalnızlık gerçekten insanı depresyona sürüklüyor. çok kalabalık insan grupları içinde hissettiğin yalnızlık işte o depresyona en fena sürükleniş...
