yalnızlık

ingiltere'de yapılan bir araştırmaya göre yalnızlık akıl sağlığına iyi geliyor.
https://www.gazetepencere...il-sagligina-iyi-geliyor/

ona sordum:
— sen öldükten sonra senden ne kalacak?..
bir köşede pinekleyen, nasırlı ve çarpık ayakları-şeklini almış iskarpinlerini gösterdi:
— bunlar kalacak!..
ne kadar yalnızız, ne kadar yalnızız!.. (paskal)ın dediği gibi:
« yapayalnız ölürüz!»

necip fazıl kısakürek - o ve ben

Yalnızım, kendimle çok, öfkemle dalgalı
Ölümle yüklü, yaşamla içli dışlıyım.

Oktay rifat

insana kafayı yedirir. kendi kendine konuşmasına sebep olur. çeşitli kurgular kurmasına hatta şizofreniye sebep olur. toplum içine çıkamamaya ve insanlar çevrendeyken rahat davranamama gibi problemler ortaya çıkarır. işte bu yüzden aileniz bile olsa yanınızda birileri olsun. işler çığırından çıktığında kalk hadi psikiyatra gidiyoruz diyebilecek birileri. aileniz olmazsa arkadaşlarınız filan.

bazen dünyanın en güzel hissi, bazense gitmediğin hâlde bildiğin cehennemin biricik döşeğidir.

yalnızlık, kulağındaki müzik, okuduğun yazı ya da sevdiğin bir şeyi yaparken bile sana kafanın içindekileri dinletendir.

yalnızlık, evde sen uyurken televizyonun sesini açmandır. sırf "ulan şefkat göremiyorum, bari yalnızlığım duvarlar arasında beni tokatlamasın" diye düşünmendir.

yalnızlık, ruhuna ilmek ilmek batandır.

yalnızlık, eğer doğru zamandaysa ise sana birçok müziğin, tiyatronun, filmin, ülkenin, diyarın, sevişmelerin veremediği huzuru verendir.

yalnızlık, hem seni sen yapan, hem de seni sen yapmaktan alıkoyan bir paradoksun kendisidir.

En zoru kalabalıklar içinde yaşananıdır.

yalnızlık, sana dünyada en uzak yerinin sırtının orta noktasıdır. o iki elinin birleştirmeye çalıştığında birleştirmediğin yerdir senin kalabalıklar içindeki yalnızlığın.

yalnızlık, düşüncelerin arasında tahterevalli oynamaktır.

yalnızlık, bazen ruhunu doyuran, bazense ruhunu sevginin en bir ufak kırıntısına muhtaç bıraktırandır.

yalnızlık, en güzel manzaraya bakıp tadını çıkaramamaktır.

yalnızlık, göğsünün daralmasıdır. hem de öyle bir daralır ki, o yoldan sivrsinek bile geçemez ama sen direnirsin bir şekilde.

yalnızlık, en büyük çığlıktır ama bu büyük öyle sessizdir ki kimseye duyuramazsın.

büyüyünce azalacağına inandığım ancak büyüdükçe insanın daha da yalnızlaştığı durum...
sanırım insan daha seçici oluyor ya da tahammülü kalmıyor saçma durumlara emin değilim...

Zordur.

Hem psikolokcuğum ile buluşurdum.

Sanırım tüm türkçülerin ortak kaderi!

istemli değilse insanı yiyip bitirendir ve yavaş yavaş öldürür şüphesiz..

bu yazımda enteresan bir şey deneyeceğim. sonda söyleyeceğimi başta söyleyeceğim: şöyle kendi yalnızlığıyla baş başa kalabilen bir insanla oturup sohbet etmek de ne şahane olurdu!

kendi yalnızlığıyla yüzleşebilen insan ne demek? zihninin engin hükümranlığını temaşa edebilen, düşünüp hayal kurabildiğinin farkına varan, insan iletişimlerini/iletişimsizliklerini inceleyen, dilin işlevini ve yetersizliklerini anlamış bir insandan bahsediyorum. olur ya bir kanı kaynayan genç sizden tavsiye almaya gelir, siz de bilirsiniz, benzer dönemlerden geçmiş biri olarak. söz bazen hiçbir güce sahip olmaz. karşıdakine geçmez, geçemez. muhatabın algısının ve alıcılarının açık ve uyumlu olması lazımdır. bu durumun farkına varmak insanda bir çaresizlik düçar eder.

sessizlik, renksizlik, hissizlik ve yalnızlık. her şeyin içi boşaltılmış, bir soğuk meyve kendisi. yedikçe bitmez, ama yiyeni bitirir. geceleri insana kendisini daha kuvvetli hissettirebilir, ne de olsa herkes uyumuştur ve sessizlik sizi kucaklar. tabii tek başınalık değil bahsettiğimiz, çünkü insan kalabalık içinde de yalnız hissedebilir. anlaşılmayacakmış gibi, sözü geçmeyecekmiş gibi, ne kadar birlikte olsa da bir o kadar ayrıymış gibi...

belki de o sizi bulmadan siz onu bulmalısınızdır. her ne kadar can yakabilen bir ruh hali olsa da, onun da mizacı böyle deyip sevmek gerekir belki. sevgi güneşini söndürecek hali yok ya!

Kötü bir histir herhalde.

görsel

yalnızlık öyle bilindiği gibi bir şey değildir yalnızlık yalnız olduğunu kimseye söyleyememektir.

Geçmiş ağır tecrübelerin acısından kaçan herkesin huzur bulduğu limandır.
Gerçek ve sanal hayatımdan şamatacıları, menfaatçileri, egoistleri ve diğer yorucu kişileri çıkardıkça rahat ettim. Onların çevremde olmasındansa tek başıma kalmayı tercih ederim.
Kadınlar tarafından tercih edilen üstün özelliklere sahip olmadığım ve yaşıtım kadınları beğenmediğim için hayallerimdeki kadına ulaşamayacağım gerçeğiyle yaşayacağım.
Kendimi her şeyden uzaklaşmaya ve inzivaya çekilmeye hazırlıyorum. insanlar gölge etmesin, yormasın, ilişkilerini gözüme sokmasın, durduk yere ters ters bakmasın yeter.
Zorba’ da geçtiği gibi “ Hiçbir şey ummuyorum “. Sıktı artık.

Herkes yalnız. Sadece Bazıları farkında değil.

kimi zaman büyük nimettir kesinlikle şüphesiz..

Beş kıtada 2 milyonu aşkın kişinin incelendiği araştırma, yalnızlığın erken ölüm riskini yaklaşık yüzde 14, sosyal izolasyonun ise yüzde 32 oranında arttırdığını ortaya koydu. Yalnızlığa bağlı ölüm riskinde kanser yüzde 9 ile dikkat çekti.

ylnzlk bnde sklı çkmz br an dşrı.

ylnzlk bnde sklı çkmz br an dşrı.

hem lanet hem talih olan tek şey olabilir.

yalnızlık öyle bir şeydir ki ;

hem en iyi dostun, hem de en acımasız düşmanındır.

hem eşsiz bir gün batımıdır, hem de gecenin zifiri karanlığı ve ürkütücü sessizliğidir.

hem temiz ve berrak bir sudur, hem de o suda açıldıkça derinleşmek ve suyun dibini görememektir.

hem sırdaşındır, hem de güvenilmezdir.

hem ilkbahar mevsimi gibi kalbinde çiçek açtırır, hem sohbahar gibi o yaprakları tek tek döktürüverir.

hem huzur verir, hem de kendinle kavga ettirerek huzursuzluğun dik âlâsını verir.

hem sana hayat verir, hem sana bazen yaşamayı zûl ettirir.

Bildiğim kadarıyla. kişiler doğada yaşar iken bir gruptan dışlanıp yalnız kalmak ölüm demekti neredeyse. Çünkü böyle yalnız kalanlar açlıktan yırtıcı saldırısından ve ya soğuktan ne kısa süre içerisinde ölüyordu. Bu korku kişilerin genetiğine de kazındı ve nedenle yalnız kalmak sevilmiyor vr kişilerde pek çok soruna neden olabiliyor.

Bunu daha önce de yazmış olabilirim..

genelde, masama biri gelmedikçe, tek başıma oturuyor ve çevredeki masalardan gelen içi dolu olmayan sohbetleri, sohbetlerin vaktini geçen kahkahaları dinliyorum ve yalnız olmaktan mutlu oluyorum.
bu devirde insanın huzur bulması ve dinlenmesi için büyük şanstır yalnızlık. değerini bilene...