Hemen gitme
Unutmuşum aşkta söylenenleri
Nasılsını bile bir başkaydı
Hemen gitme
Öyle tenhalaşmışımya
Yorulmuş bir rüzgar oluyor bütün sesler
Durup halini hatırını soruyorum gölgemin
Sanki yüz göz olmuşum yüzüm nerde
Kalbim diyorum ellerim çıkıp geliyor
Kovamıyorumda
Hemen gitme
Sana bir yaprak kadar solgunum desem
Rüzgar çeler aklımı
Dallanıp budaklanır içimdeki boşluk
Bahara, karın tokluğuna gelen ağaçlar gibi olurum
Hemen gitme
Bu kente bir sokak daha gelse
Söyle kim arar seni
Kırılır gülümsemelerin bir bir içine düşerler
Bir gülü uyandırıp uygarlığından
Kırmızılığına kadar kim götürür seni
Ah neydiki suçum
Gençliğimi ve terketmelerimi kayırmaktan başka
Alıp başını gidiyorsun benden
Hemen gitme
Sana diyorumya ağlasam
Üşüsem derin bir kuyu gibi
Omuzlarımdan başlayıp yıkılsam önüne
Utanır sevinçlerim
insan içine çıkamayan toprak bigi olur
hemen gitme
anla beni
ben bu yanlızlıkla geçinemem
geçinemem terk edilmiş bir yurekle
ama yinede sen..
sen herşeysin işte
hayata açılan pencerem
sevinçlerimi büyüten odalarım
hemen gitme
terk edilmiş evler gibi olurum
hemen gitme…