Yalnızlığa dayanırım da,
Bir başınalığa asla
Yaşlanmak hoş değil, duvarlara baka baka
Bir dost göz arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla Korkmam..!
Geçinip gideriz biz mutluluğa,
Ama;
Günün aydın,
akşamın iyi olsun
Diyen biri olmalı,
Bir telefon sesi çalmalı,
Ara sıra da olsa kulağımda
Yoksa, zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta
Karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama:
Çaya kaç şeker atarsın?
Diye soran bir ses olmalı ya
Ara sıra..!
yalnız olduğumu kimse bilmesin,
sen, boş sokak, sadık köpeğim,
köşedeki bakkal, sokak başındaki dilenci.
sensizliğimi kimse bilmesin,
karanlıktan korktuğumu,
hayatımın solduğunu...
yeni tanıştık belki de
ama kimbilir belki de hep vardın...
eşlik ediyordun sessiz ve sinsice
belki de
şimdi şimdi anlıyorum kurnazca ayırdın beni belki de
liğme liğme savurdun sevdiklerimi belki de...
yalnizligim
yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin
yalnızlığım
kanımsın canımsın
sen benim çaresizliğimsin
yalnızlığım
bugünüm yarınım
sen benim hüzünlerimsin
yalnızlığım
tek bilebildiğim
sen benim vazgeçilmezimsin...
senin olmamı istedin
ama belki de bir aşık gibi
inatla bunca zaman
kendine sakladın belki de...
bir tohum gibi serpildin, filizlendin
ben oldun belki de
yatağımı bile paylaşabilmek icin benimle
yalnızlığım
yaşamak zorunda oldugum beraberliğimsin
yalnızlığım
kanımsın canımsın
sen benim çaresizliğimsin
yalnızlığım
bugunum yarınım sen benim hüzünlerimsin
yalnızlığım
tek bilebildiğim
sen benim vazgecilmezimsin. mehmet teomanzuhalolcay
